Σχ. Έτος 2010 - 2011
Διαγωνισμός παραμυθιού 2010 - 2011
Υπεύθυνος καθηγητής: Κουτσονίκας Δημήτρης
Τμήμα α2 Γυμνασίου
Σε διαγωνισμό παραμυθιού συμμετείχαν οι μαθητές του Α2 Γυμνασίου υπό την καθοδήγηση του φιλολόγου καθηγητή Κουτσονίκα Δημήτρη. Κριτική επιτροπή ήταν όλοι οι μαθητές του τμήματος. Δόθηκαν τρία βραβεία.
Λίγα λόγια για το διαγωνισμό.
Ο διαγωνισμός παραμυθιού ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2010. Οι μαθητές ήταν υποχρεωμένοι να φέρουν το δικό τους παραμύθι μέσα σ’ ένα μήνα περίπου. Το θέμα του κάθε παραμυθιού ήταν επιλογή του συγγραφέα του. Όταν συγκεντρώθηκαν από τον υπεύθυνο καθηγητή όλα τα παραμύθια, δόθηκε σε κάθε μαθητή ένα έντυπο όπου θα βαθμολογούσε το κάθε κείμενο από το 1 ως το 5 με σχετικό χώρο και για σχόλια, θετικά ή αρνητικά. Η βαθμολόγηση του παραμυθιού από τον μαθητή θα έπρεπε να συνάδει με τα σχόλια που ο ίδιος είχε γράψει στο ίδιο έντυπο για το συγκεκριμένο παραμύθι.
Οι ώρες του μαθήματος της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας είχαν αμέσως γίνει ώρες φοβερού ενθουσιασμού μιας και κάθε φορά ένα, δυο ή τρία παραμύθια διαβάζονταν από το καθηγητή στη τάξη. Φυσικά για να εξασφαλιστεί - όσο τουλάχιστον ήταν δυνατό- η διαφάνεια της διαδικασίας, τα παραμύθια είχαν έναν αύξοντα αριθμό και το όνομα του συγγραφέα δεν ανακοινώνονταν. Αυτό έγινε στο τέλος μετά τη συγκέντρωση της βαθμολογίας και την ανακοίνωση των νικητών.
Το μεγαλύτερο κέρδος για τους μαθητές ήταν η επαφή τους με κείμενα συμμαθητών τους, η κριτική που ήταν αναγκασμένοι να ασκήσουν, οξύνοντας έτσι το αισθητήριο τους στην έκφραση, τη μορφή, τις τεχνικές ενός λογοτεχνικού δημιουργήματος και φυσικά η δημιουργία του δικού τους παραμυθιού.
1ο βραβείο στο μαθητή Κορομηλά Χρήστο για το παραμύθι
Τα Χριστούγεννα του Πίπη με τα σκιουράκια
Μια φορά κι έναν καιρό, παραμονή Χριστουγέννων όπου το κρύο ήταν ανυπόφορο και το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα, ο Πίπης ο σπουργίτης είχε παγώσει γιατί η φωλιά του είχε χαλάσει.
- Κάτι πρέπει να κάνουμε, είπαν τα δυο σκιουράκια Σκράτ και Μαριλού.
- Μαριλού, ο μικρός σπουργίτης θα κάνει μαζί μας Χριστούγεννα. Τον ακούς; Όλο αναστενάζει.
Η Μαριλού έβγαλε το κεφαλάκι της έξω από τη φωλιά. Πω! Πω! Το χιόνι ήταν στρωμένο παντού, τα δέντρα φορτωμένα και μέσα στις κουφάλες τους τα ζωάκια κούρνιαζαν.
- Πίπη; Πίπη; Φώναξε η Μαριλού. Έλα εδώ.
Ο μικρός σπουργίτης με τη φωνή του να τρέμει, παγωμένος από το κρύο, τίναξε τις φτερούγες του και πετώντας χώθηκε στη φωλιά με τα σκιουράκια. Εκεί ήταν όλα στολισμένα . Ένα έλατο γεμάτο κόκκινα λαμπάκια, χρυσές γιρλάντες, κουδουνάκια, αστεράκια και μπόλικα βελανίδια για φαγητό. Στην άκρη της φωλιάς ένα μαγκάλι με μπόλικα - μπόλικα ξύλα γέμιζε τη φωλίτσα με πολλή ζέστη.
- Έτσι ακριβώς φανταζόμουν τις άγιες μέρες του χειμώνα, είπε ο Πίπης .Σας ευχαριστώ πολύ.
Η Μαριλού του έστρωσε μια γωνίτσα και αφού έφαγαν, έπεσαν να κοιμηθούν. Τότε έγινε κάτι πολύ παράξενο. Άνοιξαν οι ουρανοί. Άγγελοι έψελναν, τύμπανα χτυπούσαν κι ένα πελώριο δυνατό φως σκέπασε τη γη. Ξαφνιασμένος ο Πίπης χτυπούσε τις φτερούγες του από χαρά. Άρπαξε με το ράμφος του μια μεταξωτή κόκκινη κορδέλα και την τύλιξε φτιάχνοντας ένα μεγάλο φιόγκο. Άρχισε να πετά ξένοιαστος φτάνοντας σε λίγο σ’ ένα πελώριο πράσινο έλατο. Εκεί τα στολίδια καμάρωναν στη μέση μιας μεγάλης σάλας. Σ’ ένα κλωνάρι ένας μικρός Άγιος Βασίλης ανοιγόκλεινε τα χέρια χτυπώντας παλαμάκια. Δίπλα λοιπόν στον Άγιο Βασίλη ακούμπησε ο Πίπης ο σπουργίτης τον κόκκινο φιόγκο.
-Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα ευχήθηκαν όλοι όσοι ήταν μέσα στη σάλα. Σήμερα γεννιέται ο καλός μας Χριστούλης, που αγαπάει όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα τα καλά παιδάκια.
Ο καημένος ο Πίπης τα είχε χαμένα. Πως ζούσαν οι άνθρωποι! Τι όμορφα που ήταν με τόσο μεγάλη συντροφιά . Πετούσε στα τραπέζια τσιμπολογώντας ψίχουλα και ζάχαρη από τους κουραμπιέδες .
- Ξύπνα Πίπη, τι έπαθες; Άκουσε τη φωνή της Μαριλού της σκιουρίνας, βαθιά σαν σε όνειρο.
- Τόση ώρα σου μιλώ κι εσύ έχεις μαρμαρώσει.
- Μα τι έγινε; Ρώτησε ο Πίπης σαστισμένος .
- Τι θες να γίνει; Παραμονή Χριστουγέννων είναι και όλοι στο δάσος πρέπει να ετοιμαστούμε για τη μεγάλη
Γιορτή.
- Ώστε δεν ονειρεύομαι; Είμαι εδώ μαζί σας; Ουφ! Ευτυχώς ο καλός Χριστός που γεννιέται αύριο με λυπήθηκε
- Μα που νόμιζες ότι ήσουν; Τον ρώτησε ο Σκρατ ο σκίουρος.
- Δεν έχει σημασία. Τώρα νιώθω ευτυχισμένος που βρίσκομαι εδώ μαζί σας.
Το βράδυ όλα τα ζώα μαζεύτηκαν στο ξέφωτο του δάσους. Κρατούσαν κουκουνάρια, βαλανίδια, κάστανα.
«Είμαστε όλοι έτοιμοι»; Φώναξε η Μαριλού , που είχε ξεπροβάλλει από τη πόρτα της φωλιάς
- Ναι, ναι, είπαν όλοι δυνατά.
Φαντάζεστε τη χαρά τους όταν τα κλωνάρια του δέντρου φωτίστηκαν από χιλιάδες λαμπιόνια και κόκκινες
κορδέλες.
- Πολύ ωραία ιδέα, φώναξε ο Πίπης.
- Χρόνια πολλά, του είπαν όλα τα ζωάκια. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που είσαι πραγματικά ευτυχισμένος.
Από τότε κάθε χρόνο πυγολαμπίδες σαν αληθινά λαμπιόνια φωτίζουν το δέντρο που κουρνιάζει ο Πίπης για να του θυμίζουν το χριστουγεννιάτικο όνειρο.
Λίγα λόγια για το διαγωνισμό.
Ο διαγωνισμός παραμυθιού ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2010. Οι μαθητές ήταν υποχρεωμένοι να φέρουν το δικό τους παραμύθι μέσα σ’ ένα μήνα περίπου. Το θέμα του κάθε παραμυθιού ήταν επιλογή του συγγραφέα του. Όταν συγκεντρώθηκαν από τον υπεύθυνο καθηγητή όλα τα παραμύθια, δόθηκε σε κάθε μαθητή ένα έντυπο όπου θα βαθμολογούσε το κάθε κείμενο από το 1 ως το 5 με σχετικό χώρο και για σχόλια, θετικά ή αρνητικά. Η βαθμολόγηση του παραμυθιού από τον μαθητή θα έπρεπε να συνάδει με τα σχόλια που ο ίδιος είχε γράψει στο ίδιο έντυπο για το συγκεκριμένο παραμύθι.
Οι ώρες του μαθήματος της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας είχαν αμέσως γίνει ώρες φοβερού ενθουσιασμού μιας και κάθε φορά ένα, δυο ή τρία παραμύθια διαβάζονταν από το καθηγητή στη τάξη. Φυσικά για να εξασφαλιστεί - όσο τουλάχιστον ήταν δυνατό- η διαφάνεια της διαδικασίας, τα παραμύθια είχαν έναν αύξοντα αριθμό και το όνομα του συγγραφέα δεν ανακοινώνονταν. Αυτό έγινε στο τέλος μετά τη συγκέντρωση της βαθμολογίας και την ανακοίνωση των νικητών.
Το μεγαλύτερο κέρδος για τους μαθητές ήταν η επαφή τους με κείμενα συμμαθητών τους, η κριτική που ήταν αναγκασμένοι να ασκήσουν, οξύνοντας έτσι το αισθητήριο τους στην έκφραση, τη μορφή, τις τεχνικές ενός λογοτεχνικού δημιουργήματος και φυσικά η δημιουργία του δικού τους παραμυθιού.
1ο βραβείο στο μαθητή Κορομηλά Χρήστο για το παραμύθι
Τα Χριστούγεννα του Πίπη με τα σκιουράκια
Μια φορά κι έναν καιρό, παραμονή Χριστουγέννων όπου το κρύο ήταν ανυπόφορο και το χιόνι έπεφτε ασταμάτητα, ο Πίπης ο σπουργίτης είχε παγώσει γιατί η φωλιά του είχε χαλάσει.
- Κάτι πρέπει να κάνουμε, είπαν τα δυο σκιουράκια Σκράτ και Μαριλού.
- Μαριλού, ο μικρός σπουργίτης θα κάνει μαζί μας Χριστούγεννα. Τον ακούς; Όλο αναστενάζει.
Η Μαριλού έβγαλε το κεφαλάκι της έξω από τη φωλιά. Πω! Πω! Το χιόνι ήταν στρωμένο παντού, τα δέντρα φορτωμένα και μέσα στις κουφάλες τους τα ζωάκια κούρνιαζαν.
- Πίπη; Πίπη; Φώναξε η Μαριλού. Έλα εδώ.
Ο μικρός σπουργίτης με τη φωνή του να τρέμει, παγωμένος από το κρύο, τίναξε τις φτερούγες του και πετώντας χώθηκε στη φωλιά με τα σκιουράκια. Εκεί ήταν όλα στολισμένα . Ένα έλατο γεμάτο κόκκινα λαμπάκια, χρυσές γιρλάντες, κουδουνάκια, αστεράκια και μπόλικα βελανίδια για φαγητό. Στην άκρη της φωλιάς ένα μαγκάλι με μπόλικα - μπόλικα ξύλα γέμιζε τη φωλίτσα με πολλή ζέστη.
- Έτσι ακριβώς φανταζόμουν τις άγιες μέρες του χειμώνα, είπε ο Πίπης .Σας ευχαριστώ πολύ.
Η Μαριλού του έστρωσε μια γωνίτσα και αφού έφαγαν, έπεσαν να κοιμηθούν. Τότε έγινε κάτι πολύ παράξενο. Άνοιξαν οι ουρανοί. Άγγελοι έψελναν, τύμπανα χτυπούσαν κι ένα πελώριο δυνατό φως σκέπασε τη γη. Ξαφνιασμένος ο Πίπης χτυπούσε τις φτερούγες του από χαρά. Άρπαξε με το ράμφος του μια μεταξωτή κόκκινη κορδέλα και την τύλιξε φτιάχνοντας ένα μεγάλο φιόγκο. Άρχισε να πετά ξένοιαστος φτάνοντας σε λίγο σ’ ένα πελώριο πράσινο έλατο. Εκεί τα στολίδια καμάρωναν στη μέση μιας μεγάλης σάλας. Σ’ ένα κλωνάρι ένας μικρός Άγιος Βασίλης ανοιγόκλεινε τα χέρια χτυπώντας παλαμάκια. Δίπλα λοιπόν στον Άγιο Βασίλη ακούμπησε ο Πίπης ο σπουργίτης τον κόκκινο φιόγκο.
-Χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα ευχήθηκαν όλοι όσοι ήταν μέσα στη σάλα. Σήμερα γεννιέται ο καλός μας Χριστούλης, που αγαπάει όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα τα καλά παιδάκια.
Ο καημένος ο Πίπης τα είχε χαμένα. Πως ζούσαν οι άνθρωποι! Τι όμορφα που ήταν με τόσο μεγάλη συντροφιά . Πετούσε στα τραπέζια τσιμπολογώντας ψίχουλα και ζάχαρη από τους κουραμπιέδες .
- Ξύπνα Πίπη, τι έπαθες; Άκουσε τη φωνή της Μαριλού της σκιουρίνας, βαθιά σαν σε όνειρο.
- Τόση ώρα σου μιλώ κι εσύ έχεις μαρμαρώσει.
- Μα τι έγινε; Ρώτησε ο Πίπης σαστισμένος .
- Τι θες να γίνει; Παραμονή Χριστουγέννων είναι και όλοι στο δάσος πρέπει να ετοιμαστούμε για τη μεγάλη
Γιορτή.
- Ώστε δεν ονειρεύομαι; Είμαι εδώ μαζί σας; Ουφ! Ευτυχώς ο καλός Χριστός που γεννιέται αύριο με λυπήθηκε
- Μα που νόμιζες ότι ήσουν; Τον ρώτησε ο Σκρατ ο σκίουρος.
- Δεν έχει σημασία. Τώρα νιώθω ευτυχισμένος που βρίσκομαι εδώ μαζί σας.
Το βράδυ όλα τα ζώα μαζεύτηκαν στο ξέφωτο του δάσους. Κρατούσαν κουκουνάρια, βαλανίδια, κάστανα.
«Είμαστε όλοι έτοιμοι»; Φώναξε η Μαριλού , που είχε ξεπροβάλλει από τη πόρτα της φωλιάς
- Ναι, ναι, είπαν όλοι δυνατά.
Φαντάζεστε τη χαρά τους όταν τα κλωνάρια του δέντρου φωτίστηκαν από χιλιάδες λαμπιόνια και κόκκινες
κορδέλες.
- Πολύ ωραία ιδέα, φώναξε ο Πίπης.
- Χρόνια πολλά, του είπαν όλα τα ζωάκια. Είμαστε πολύ χαρούμενοι που είσαι πραγματικά ευτυχισμένος.
Από τότε κάθε χρόνο πυγολαμπίδες σαν αληθινά λαμπιόνια φωτίζουν το δέντρο που κουρνιάζει ο Πίπης για να του θυμίζουν το χριστουγεννιάτικο όνειρο.
ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ Α2 ΤΗΣ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Υπεύθυνος καθηγητής : Κουτσονίκας Δημήτρης
«ΨΗΛΑΦΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ»
Η περιπέτεια, το μυστήριο, οι υπερφυσικές δυνάμεις αλλά και η ευαισθησία, η αγωνιστικότητα, ο ηρωισμός, η αίσθηση του δίκιου και του άδικου είναι στοιχεία που όταν βρεθούν σε μια ιστορία, μια ταινία ή ένα βιβλίο προκαλούν αμέσως το ενδιαφέρον ενός νέου ανθρώπου. Ο παππούς Όμηρος εδώ και χιλιάδες χρόνια καταφέρνει να ελκύει τους νέους κάθε εποχής μιας και όλ’ αυτά υπάρχουν στο έργο του.
“ Έν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος”, βέβαια. Οι μαθητές από την αρχή της χρονιάς άρχισαν να ενδιαφέρονται για τη πλοκή και την εξέλιξη της περιπέτειας του Οδυσσέα, να ταυτίζονται με το νεαρό Τηλέμαχο, να αγανακτούν με τη συμπεριφορά του Ποσειδώνα και των μνηστήρων. Σε μια εποχή με πολλά τεχνικά μέσα και με τους μαθητές του ήδη «κολλημένους» με την Οδύσσεια ο δάσκαλος δεν έχει παρά να «ρίξει» την ιδέα.
Μια διαθεματική που θα διαπερνά τον πολιτισμό του Ομήρου. Ο φιλόλογος γνωρίζει πολύ καλά πως το να διαπραγματευτείς όχι ένα θέμα από διάφορες επιστημονικές πλευρές μα ένα πολύ σημαντικό και μεγάλο κομμάτι του ελληνικού πολιτισμού εξετάζοντας το διεξοδικά, με μαθητές της πρώτης γυμνασίου, προερχόμενους από διαφορετικά σχολεία, με διαφορετικές νοοτροπίες, εμπειρίες και συνήθειες είναι ριψοκίνδυνο τόλμημα. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες δυο αλλά και τριών ατόμων και ξεκίνησαν εξειδικευμένη μελέτη. Άλλοι για την ενδυμασία της εποχής, άλλοι για τα έθιμα, άλλοι για τις ασχολίες της καθημερινής ζωής. Αμέσως προέκυψαν πολλές πτυχές προς μελέτη κι αυτό γιατί οι μαθητές επιθυμούσαν το θέμα που μελετούσαν να το εξειδικεύουν σε πολλά σημεία όλο και περισσότερο.
Η εργασία χωρίζονταν σε τρία στάδια: Πρώτα συγκέντρωση υλικού με δοσμένα όρια ως προς το μέγεθος, σε δεύτερη φάση επεξεργασία του υλικού με αφαίρεση κουραστικών και εξειδικευμένων λεπτομερειών και τέλος σύνταξη (τελική μορφή) του υλικού και σύνδεση των βασικών του σημείων με σχετικές διαφάνειες και βίντεο. Για κάθε φάση της εργασίας δίνονταν συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο. Αυτό υποχρέωνε βέβαια τις ομάδες σε συναντήσεις κι εκτός σχολείου και σε συστηματική δουλειά.
Οι πληροφορίες τους προέρχονταν από το διαδίκτυο, από εφημερίδες, από βιβλία. Η βιβλιοθήκη του σχολείου υπήρξε σημαντικότατος χώρος συγκέντρωσης και επεξεργασίας του υλικού από μαθητές και διδάσκοντα. Η βοήθεια από το καθηγητή ήταν απαραίτητη όχι μόνο στην εύρεση αλλά και στο «φιλτράρισμα»των πληροφοριών. Αποφασίστηκε η παρουσίαση να διανθιστεί με αποσπάσματα από την ταινία «Τιτανομαχία» όπου περιγράφονται μυθολογικά τέρατα και από τη τηλεοπτική σειρά «Οδύσσεια». Τα κείμενα υποστηρίζονταν από 160 περίπου διαφάνειες που εναλλάσσονταν με βίντεο.
Οι ομάδες των μαθητών ασχολήθηκαν με τα εξής θέματα: Ενδυμασία, ατομικά όπλα, μυθικά τέρατα ανθρωπόμορφα και μη, η γυναίκα στην Οδύσσεια, είδη καθημερινής ζωής στον Όμηρο, η φιλοξενία, τα πλοία και η ναυπηγική τέχνη στην Οδύσσεια, σχέσεις θεών και ανθρώπων, μηχανές και τεχνολογία στην Οδύσσεια.
Να σημειωθεί πως η συνύπαρξη δυο κόσμων, της εποχής του Ομήρου και της εποχής των Μυκηναίων μέσα στο έπος της Οδύσσειας έδινε στους μαθητές την άνεση να βρίσκουν πιο εύκολα υλικό για το τομέα που εξέταζαν.
Το πρόγραμμα εκτός από γνώσεις, εκτός από εμπειρία σε θέματα συνεργασίας, έδωσε στα περισσότερα παιδιά το «βάπτισμα του πυρός» σε ό, τι αφορά τη παρρησία που απαιτείται για να βγεις μπροστά σε κοινό (όλη η Α΄ γυμνασίου, η διευθύντρια του σχολείου, καθηγητές) και να αναπτύξεις, να παρουσιάσεις τη δουλειά σου. Η ικανοποίηση του μαθητή μετά το τέλος της προσπάθειας είναι ίσως το σπουδαιότερο κομμάτι αυτής της διαδικασίας. Η παρουσίαση καταγράφηκε σε κάμερα και πρόκειται να «ανεβεί» στην ιστοσελίδα του σχολείου . Η υλικοτεχνική υποδομή του σχολείου ( ηχοσύστημα, βιντεοπροβολέας, ευρύχωρη και οργανωμένη βιβλιοθήκη όπου έγινε η παρουσίαση) ήταν σίγουρα καταλυτικός παράγοντας για την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας.
Β Γυμνασίου
Θέμα: «ο Νίκος Καββαδίας στον 21ο αιώνα»
Υπεύθυνες καθηγήτριες: Ζησιμοπούλου Β. Παπαδημητρίου Χρ. Τσαρούχη Β.
Ως στόχος της συγκεκριμένης εργασίας τέθηκε να αποκτήσουν οι μαθητές της Β' Γυμνασίου μια πρώτη επαφή με τον ποιητή Ν. Καββαδία. Ζητούμενο δεν ήταν κύρια η λογοτεχνική, σε βάθος προσέγγιση-ανάλυση του έργου του (εγχείρημα δύσκολο για αυτή την ηλικία των παιδιών), αλλά η πρώτη γνωριμία με έναν ποιητή που διαβάζεται, τραγουδιέται και προπάντων αγαπιέται κατεξοχήν από νέους ανθρώπους.
Επιθυμία των συντονιστών καθηγητών ήταν να εμφυσήσουν στην ψυχή των μαθητών το ενδιαφέρον για την «παράξενη» ποίηση του Καββαδία, την περιέργεια για τον «περιθωριακό» κόσμο της θάλασσας και των ανθρώπων της.
Επιπλέον στόχος ήταν να βιώσουν οι μαθητές το έντονο συναίσθημα της συγκίνησης που απορρέει από τη μελοποιημένη ποίηση του Ν. Καββαδία, ακούγοντας σημαντικά μουσικά έργα κορυφαίων ελλήνων συνθετών.
Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες και με την καθοδήγηση των καθηγητών προσέγγισαν τα ποιήματα και τα πεζά του ποιητή με την ιδιότυπη γλώσσα και μελέτησαν (ακροθιγώς) τα θέματα-μοτίβα που παρουσιάζονται στα έργα του. Επίσης μελέτησαν την πολυτάραχη ζωή του ποιητή στη θάλασσα και στα συναρπαστικά λιμάνια του κόσμου πλάι στους ανθρώπους του μόχθου, της βιοπάλη ς και του περιθωρίου. Αναζήτησαν τις επιρροές που δέχθηκε από σημαντικά γεγονότα της εποχής του (Β' παγκόσμιος πόλεμος, Εθνική Αντίσταση, δικτατορία... ) και κατανόησαν πώς αυτά αποτυπώθηκαν σ' όλο του το έργο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι μαθητές για τη μελοποιημένη ποίηση του Καββαδία κι αυτό σίγουρα αποτελεί παρακαταθήκη για μια μελλοντική πιο βαθιά και ουσιαστική μελέτη του έργου κι αγάπη της ποίησής του.
Η παρουσίαση της εργασίας στηρίχθηκε σε προβολή διαφανειών και βίντεο, απαγγελία ποιημάτων κι ανάγνωση αποσπασμάτων από τα πεζά του Ν. Καββαδία. Η όλη παρουσίαση «ντύθηκε» με πλήθος μελοποιημένων ποιημάτων του .
Οι καθηγητές που συντόνισαν την παραπάνω εργασία-έρευνα των μαθητών, εκτιμούν ότι έχει φυτευτεί ο σπόρος και ότι στο άμεσο μέλλον
θα φυτρώσουν οι καρποί που θα οδηγήσουν κι άλλες γενιές νέων ανθρώπων στο να αγαπήσουν την ποίηση του Ν. Καββαδία και στο να ακούν και να τραγουδούν τα υπέροχα τραγούδια που μας έδωσε αυτή η ποίηση.
Θέμα: «ο Νίκος Καββαδίας στον 21ο αιώνα»
Υπεύθυνες καθηγήτριες: Ζησιμοπούλου Β. Παπαδημητρίου Χρ. Τσαρούχη Β.
Ως στόχος της συγκεκριμένης εργασίας τέθηκε να αποκτήσουν οι μαθητές της Β' Γυμνασίου μια πρώτη επαφή με τον ποιητή Ν. Καββαδία. Ζητούμενο δεν ήταν κύρια η λογοτεχνική, σε βάθος προσέγγιση-ανάλυση του έργου του (εγχείρημα δύσκολο για αυτή την ηλικία των παιδιών), αλλά η πρώτη γνωριμία με έναν ποιητή που διαβάζεται, τραγουδιέται και προπάντων αγαπιέται κατεξοχήν από νέους ανθρώπους.
Επιθυμία των συντονιστών καθηγητών ήταν να εμφυσήσουν στην ψυχή των μαθητών το ενδιαφέρον για την «παράξενη» ποίηση του Καββαδία, την περιέργεια για τον «περιθωριακό» κόσμο της θάλασσας και των ανθρώπων της.
Επιπλέον στόχος ήταν να βιώσουν οι μαθητές το έντονο συναίσθημα της συγκίνησης που απορρέει από τη μελοποιημένη ποίηση του Ν. Καββαδία, ακούγοντας σημαντικά μουσικά έργα κορυφαίων ελλήνων συνθετών.
Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες και με την καθοδήγηση των καθηγητών προσέγγισαν τα ποιήματα και τα πεζά του ποιητή με την ιδιότυπη γλώσσα και μελέτησαν (ακροθιγώς) τα θέματα-μοτίβα που παρουσιάζονται στα έργα του. Επίσης μελέτησαν την πολυτάραχη ζωή του ποιητή στη θάλασσα και στα συναρπαστικά λιμάνια του κόσμου πλάι στους ανθρώπους του μόχθου, της βιοπάλη ς και του περιθωρίου. Αναζήτησαν τις επιρροές που δέχθηκε από σημαντικά γεγονότα της εποχής του (Β' παγκόσμιος πόλεμος, Εθνική Αντίσταση, δικτατορία... ) και κατανόησαν πώς αυτά αποτυπώθηκαν σ' όλο του το έργο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι μαθητές για τη μελοποιημένη ποίηση του Καββαδία κι αυτό σίγουρα αποτελεί παρακαταθήκη για μια μελλοντική πιο βαθιά και ουσιαστική μελέτη του έργου κι αγάπη της ποίησής του.
Η παρουσίαση της εργασίας στηρίχθηκε σε προβολή διαφανειών και βίντεο, απαγγελία ποιημάτων κι ανάγνωση αποσπασμάτων από τα πεζά του Ν. Καββαδία. Η όλη παρουσίαση «ντύθηκε» με πλήθος μελοποιημένων ποιημάτων του .
Οι καθηγητές που συντόνισαν την παραπάνω εργασία-έρευνα των μαθητών, εκτιμούν ότι έχει φυτευτεί ο σπόρος και ότι στο άμεσο μέλλον
θα φυτρώσουν οι καρποί που θα οδηγήσουν κι άλλες γενιές νέων ανθρώπων στο να αγαπήσουν την ποίηση του Ν. Καββαδία και στο να ακούν και να τραγουδούν τα υπέροχα τραγούδια που μας έδωσε αυτή η ποίηση.
Σχ. Έτος 2009 - 2010
Από την έρευνα των μαθητών της Α΄Λυκείου
Τριήρης
Η Tριήρης ήταν ταχύτατο αρχαίο κωπήλατο πολεμικό πλοίο, του οποίου ο τύπος εξελίχθηκε στον αρχαίο ελλαδικό χώρο (αρχικά στην Κόρινθο, σύμφωνα με την παράδοση) από τη διήρη. Ως πρώτος ναυπηγός που ναυπήγησε τριήρεις αναφέρεται από το Θουκυδίδη ο περίφημος Κορίνθιος ναυπηγός Αμεινοκλής ο οποίος το έτος 704 π.Χ. ναυπήγησε για λογαριασμό των Σαμίων τέσσερις τριήρεις. Χαρακτηρίστηκε, από τη γενικευμένη χρήση της, ως μεσογειακή τεχνολογία της εποχής με τρεις σειρές κωπηλατών (ερετών), που στον ελληνικό χώρο κατανέμονταν σε ισάριθμα καταστρώματα (τρίκροτες τριήρεις).
Η τεχνολογία στην αρχαία Ελλάδα
Πώς να διδάξει κανείς τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό στη γενιά που μεγαλώνει με κινητά τηλέφωνα και Internet, με ψηφιακές φωτογραφίες και multimedia; Καθώς η τεχνολογία παίζει όλο και καθοριστικότερο ρόλο στη ζωή μας, το ερώτημα αυτό δεν μπορεί παρά να μας προβληματίζει απ΄ τη μια και να μας δίνει ιδέες για καινούργιες προσεγγίσεις από την άλλη . Εμπνευστήκαμε λοιπόν και εμπνεύσαμε τους μαθητές της Α΄ Λυκείου σε μια τεχνολογική περιδιάβαση της αρχαίας Ελλάδας, που κατέληξε σ’ ένα ταξίδι μαγικό. Κανένας δεν περίμενε να μας αποκαλυφτούν τέτοιοι θησαυροί γνώσης και τόσο προχωρημένες επινοήσεις. Μεταφέρουμε εξ αυτών δύο.Τριήρης
Η Tριήρης ήταν ταχύτατο αρχαίο κωπήλατο πολεμικό πλοίο, του οποίου ο τύπος εξελίχθηκε στον αρχαίο ελλαδικό χώρο (αρχικά στην Κόρινθο, σύμφωνα με την παράδοση) από τη διήρη. Ως πρώτος ναυπηγός που ναυπήγησε τριήρεις αναφέρεται από το Θουκυδίδη ο περίφημος Κορίνθιος ναυπηγός Αμεινοκλής ο οποίος το έτος 704 π.Χ. ναυπήγησε για λογαριασμό των Σαμίων τέσσερις τριήρεις. Χαρακτηρίστηκε, από τη γενικευμένη χρήση της, ως μεσογειακή τεχνολογία της εποχής με τρεις σειρές κωπηλατών (ερετών), που στον ελληνικό χώρο κατανέμονταν σε ισάριθμα καταστρώματα (τρίκροτες τριήρεις).
Ήταν ένα πλοίο μακρόστενο, ταχύ, χαμηλό, και γενικά σχετικά ελαφριά και απλή συνολική κατασκευή. Το μήκος του ήταν περίπου 33-43 μέτρα, το πλάτος του 3,5-4,4 μέτρα, το ύψος του 2,1-2,5 μέτρα πάνω από την ίσαλο γραμμή και το βύθισμά του 0,9-1 μέτρα. Στο μπροστινό μέρος του πλοίου υπήρχε τοποθετημένο ένα έμβολο επενδυμένο με ορείχαλκο, το οποίο χρησιμοποιούταν και για εμβολισμό ενάντιων πλοίων σε ναυμαχίες, αλλά και για την προστασία του πλοίου κατά την προσάραξη σε ρηχά νερά, όταν χρειάζονταν να γίνει εκτός λιμένων ή ναυστάθμων με νεώρια.
Όλες οι υπάρχουσες αρχαίες πηγές (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Δημοσθένης, κ.τ.λ.) συμφωνούν ως προς τον κανονικό αριθμό του πληρώματος της τριήρους: 200 άνδρες, οι οποίοι και κατανέμονταν ως ακολούθως: 7 αξιωματικοί, 9-10 ναύτες γενικών καθηκόντων, 170 Ερέτες (κωπηλάτες), 14 πεζοναύτες.
Οι τριήρεις είχαν το καθήκον να μάχονται με εχθρικές ναυτικές μονάδες και να τις εξουδετερώνουν, συνήθως πολλές μαζί, οργανωμένες σε μοίρες και στόλους. Υπήρξαν ωστόσο μη μόνιμες παραλλαγές τους σε μεταγωγικά, βοηθητικά σκάφη (οπλιταγωγός / ιππαγωγός τριήρης) ή σε τριήρεις ειδικών αποστολών (ταχυδρομικές, πρεσβευτικές, ιερές).
Δυστυχώς δε σώζεται καμιά αυθεντική τριήρης γιατί το υλικό της, το ξύλο, δεν αντέχει πολύ στο χρόνο. Ακόμη και οι γραφικές αναπαραστάσεις της είναι σχετικά σπάνιες και συνήθως ανακριβείς, πιθανόν λόγω της δυσκολίας της σωστής απόδοσης της πολύπλοκης κατασκευής της. Στη δεκαετία του 1980 κατασκευάστηκε από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, στο πλαίσιο της πειραματικής αρχαιολογίας, πειραματική τριήρης με το όνομα «Ολυμπιάς». H Ολυμπιάς αποτέλεσε και αξιοθέατο και χρησιμοποιήθηκε σε εξαιρετικές τελετές, όπως π.χ. για τη μεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας στον Πειραιά κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.
Δυστυχώς δε σώζεται καμιά αυθεντική τριήρης γιατί το υλικό της, το ξύλο, δεν αντέχει πολύ στο χρόνο. Ακόμη και οι γραφικές αναπαραστάσεις της είναι σχετικά σπάνιες και συνήθως ανακριβείς, πιθανόν λόγω της δυσκολίας της σωστής απόδοσης της πολύπλοκης κατασκευής της. Στη δεκαετία του 1980 κατασκευάστηκε από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, στο πλαίσιο της πειραματικής αρχαιολογίας, πειραματική τριήρης με το όνομα «Ολυμπιάς». H Ολυμπιάς αποτέλεσε και αξιοθέατο και χρησιμοποιήθηκε σε εξαιρετικές τελετές, όπως π.χ. για τη μεταφορά της Ολυμπιακής Φλόγας στον Πειραιά κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004.
Μηχανισμός των Αντικυθήρων
Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων (γνωστός και ως αστρολάβος των Αντικυθήρων ή υπολογιστής των Αντικυθήρων) είναι ένα αρχαίο τέχνημα που πιστεύεται ότι ήταν ένας μηχανικός υπολογιστής και όργανο αστρονομικών παρατηρήσεων, που παρουσιάζει ομοιότητες με πολύπλοκο ωρολογιακό μηχανισμό.
Ανακαλύφθηκε σε ναυάγιο ανοικτά του Ελληνικού νησιού Αντικύθηρα μεταξύ των Κυθήρων και της Κρήτης. Με βάση τη μορφή των ελληνικών επιγραφών που φέρει χρονολογείται μεταξύ του 150 π.Χ. και του 100 π.Χ., αρκετά πριν από την ημερομηνία του ναυαγίου, το οποίο ενδέχεται να συνέβη ανάμεσα στο 87 π.Χ. και 63 π.Χ.. Θα μπορούσε να ήταν κατασκευασμένο μέχρι μισόν αιώνα πριν το ναυάγιο.
Ο μηχανισμός είναι η αρχαιότερη σωζόμενη διάταξη με γρανάζια. Είναι φτιαγμένος από μπρούντζο σε ένα ξύλινο πλαίσιο και έχει προβληματίσει και συναρπάσει πολλούς ιστορικούς της επιστήμης και της τεχνολογίας αφότου ανακαλύφθηκε. Η πιο αποδεκτή θεωρία σχετικά με τη λειτουργία του υποστηρίζει ότι ήταν ένας αναλογικός υπολογιστής σχεδιασμένος για να υπολογίζει τις κινήσεις των ουρανίων σωμάτων. Πρόσφατες λειτουργικές ανακατασκευές της συσκευής υποστηρίζουν αυτήν την ανάλυση.
Η σύγχρονη έρευνα υποστηρίζεται από την τελευταία τεχνολογία με τη βοήθεια μεγάλων εταιρειών, με πρωτοποριακά προγράμματα ψηφιακής απεικόνισης και έναν ειδικό τομογράφο, ο οποίος κατασκευάστηκε ειδικά για την έρευνα του μηχανισμού των Αντικυθήρων. Τα αποτελέσματα την έρευνας επιβεβαίωσαν ότι ο μηχανισμός φέρει 30 οδοντωτούς τροχούς οι οποίοι περιστρέφονται γύρω από 10 άξονες. Η λειτουργία του μηχανισμού κατέληγε σε τουλάχιστον 5 καντράν, με έναν ή περισσότερους δείκτες για το καθένα. Ο μηχανισμός αυτός έδινε, κατά την επικρατέστερη σύγχρονη άποψη, τη θέση του ήλιου και της σελήνης καθώς και τις φάσεις της σελήνης.
Μια μερική ανακατασκευή του μηχανισμού πραγματοποιήθηκε από τον Αυστραλό επιστήμονα των υπολογιστών Άλαν Τζωρτζ Μπρόμλεϋ (Allan George Bromley, (1947-2002), του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ και τον ωρολογοποιό του Σίδνεϋ Φρανκ Πέρσιβαλ (Frank Percival).
Επίσης Ο μαθηματικός Διονύσιος Κριάρης έκανε το 1999 μια πρώτη ανακατασκευή, βασισμένη στο μοντέλο του Πράις. Ακολούθησε μια ακόμα το 2007 με ακόμη μεγαλύτερη λεπτομέρεια, καθότι βασίζεται στα αποτελέσματα των νέων ερευνών από το Πρόγραμμα Έρευνας για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων.
Α2 Γυμνασίου
Θέμα: "Διατροφή, έθιμα και παροιμίες"
Μάθημα: Νέα Ελληνικά
B Γυμνασίου
Θέμα: "Ταφικά έθιμα από τον Όμηρο έως σήμερα"
Υπεύθυνες καθηγήτριες: Ζησιμοπούλου Βασιλική, Κατσαντώνη Ελένη
Γ2 Γυμνασίου
Θέμα: "Η πολυσημία των λέξεων"
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Γεωργιάδου Κυριακή, φιλόλογος
Γ1, Γ3 Γυμνασίου
Θέμα: "Η μάνα στον κινηματογράφο"
Υπεύθυνοι καθηγητές: Ζαμπάρα Ελένη και Κουτσονίκας Δημήτρης
Το σχολείο μας αποφάσισε να τιμήσει τη μάνα με μια σειρά εκδηλώσεων. Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει την ιερότητα αυτού του προσώπου. Κάθε πολιτισμός, κάθε λαός έχει αφιερώσει τα καλύτερα ποιήματα του, τα καλύτερα κείμενα του για να τιμήσει το ρόλο και τη προσφορά της.
Οι μαθητές μας, γενιές της εικόνας και του ήχου, της τεχνολογίας, του διαδικτύου, θέλησαν να δουν το θέμα από τη σκοπιά της Έβδομης Τέχνης. Σαφώς δελεαστική η ασχολία με την οποία καταπιάστηκαν τα τμήματα Γ1 και Γ3. Είναι άλλο ν’ αναλαμβάνεις κάτι που απαιτεί τη μελέτη βιβλίων, περιοδικών, αρχείων και άλλο ν’ αναλαμβάνεις την επιλογή της κατάλληλης ταινίας, να κάνεις το μοντάζ των σκηνών που επέλεξες, ν’ αποφασίζεις τη σειρά με την οποία θα προβάλλεις το υλικό σου.
Βέβαια και βιογραφίες σκηνοθετών και ηθοποιών μελετήθηκαν καθώς και σενάρια και κριτικές που γράφηκαν για κάθε ταινία, όλα όμως συνέτειναν στο να καταλάβει ο έφηβος του 2010, πώς διαπραγματεύεται ο κάθε σκηνοθέτης, η κάθε ηθοποιός, το ρόλο της μάνας. Η γνώση που αποκτήθηκε μέσα από τη μελέτη των παραπάνω κειμένων δεν είχε σκοπό την απομνημόνευση, αλλά την αποκρυπτογράφηση αυτών που διαδραματίζονταν πάνω στο μαγικό λευκό πανί του κινηματογράφου.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και άρχισαν να δουλεύουν κατά τομείς. Ο τομέας της δεκαετίας του 1920-1930, τα μετά το πόλεμο χρόνια, η νεότερη ματιά στο πρόσωπο της μάνας. Οι ταινίες διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την εκκίνηση τους, την υπόθεση τους, συναντιούνται όμως τελικά όλες στο πρόσωπο της μάνας, είτε αυτή είναι μια γυναίκα που χάνει το παιδί της στη δεκαετία του 1930, είτε αυτή είναι η Παναγία, είτε είναι η μητέρα του Οδυσσέα.
Κοπιαστική η δουλειά του μοντάζ καθώς τα παιδιά ένιωθαν πως στερούσαν από τη τελική παρουσίαση σημαντικά στιγμιότυπα και σκηνές με έξοχες ερμηνείες. Μετά από αρκετές διαφωνίες και με τη βοήθεια και τις συμβουλές των καθηγητών, οι μαθητές κατέληξαν στο τελικό μοντάζ για κάθε ταινία. Δυστυχώς στο τελικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει καμιά ελληνική ταινία κι αυτό γιατί ήταν δύσκολο να βρεθεί υλικό για ταινίες που γνωρίζαμε. Επιπλέον είναι ελάχιστες οι ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες που επικεντρώνουν στο πρόσωπο της μάνας.
Το σχολείο διαθέτοντας την απαραίτητη υποδομή (προβολικό οροφής και πτυσσόμενο αναρτημένο σταθερά πανί προβολής) επέτρεψε στα παιδιά την υλοποίηση του σχεδίου τους. Συμπερασματικά ν’ αναφέρουμε πως οι μαθητές ήρθαν σ’ επαφή με τα στάδια της υλοποίησης μια ταινίας (αν και αυτό θ’ αποτελέσει εξειδικευμένη διαθεματική εργασία στο μέλλον), είδαν τις ταινίες με τη ματιά του δημιουργού (σεναριογράφου, σκηνοθέτη, υπεύθυνου φωτογραφίας) και επιβεβαίωσαν κάτι που ήδη γνώριζαν¨ πως η Έβδομη Τέχνη είναι μια τέχνη μαγική με φοβερή δύναμη υποβολής ιδιαίτερα όταν πραγματεύεται θέματα όπως η σχέση μάνας και παιδιού.
Κυριότερο κέρδος απ’ το όλο εγχείρημα;
Η σιγουριά πως μέσα στο σχολείο η δυνατότητα δημιουργικής γνώσης μέσα από την ομαδική δράση δεν είναι κάτι απόμακρο αλλά αυτονόητη επιλογή ανθρώπων που ψάχνονται για μια άλλη ματιά στα πράγματα.
Προβλήθηκαν αποσπάσματα από τις ταινίες:
Οι μαθητές μας, γενιές της εικόνας και του ήχου, της τεχνολογίας, του διαδικτύου, θέλησαν να δουν το θέμα από τη σκοπιά της Έβδομης Τέχνης. Σαφώς δελεαστική η ασχολία με την οποία καταπιάστηκαν τα τμήματα Γ1 και Γ3. Είναι άλλο ν’ αναλαμβάνεις κάτι που απαιτεί τη μελέτη βιβλίων, περιοδικών, αρχείων και άλλο ν’ αναλαμβάνεις την επιλογή της κατάλληλης ταινίας, να κάνεις το μοντάζ των σκηνών που επέλεξες, ν’ αποφασίζεις τη σειρά με την οποία θα προβάλλεις το υλικό σου.
Βέβαια και βιογραφίες σκηνοθετών και ηθοποιών μελετήθηκαν καθώς και σενάρια και κριτικές που γράφηκαν για κάθε ταινία, όλα όμως συνέτειναν στο να καταλάβει ο έφηβος του 2010, πώς διαπραγματεύεται ο κάθε σκηνοθέτης, η κάθε ηθοποιός, το ρόλο της μάνας. Η γνώση που αποκτήθηκε μέσα από τη μελέτη των παραπάνω κειμένων δεν είχε σκοπό την απομνημόνευση, αλλά την αποκρυπτογράφηση αυτών που διαδραματίζονταν πάνω στο μαγικό λευκό πανί του κινηματογράφου.
Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες και άρχισαν να δουλεύουν κατά τομείς. Ο τομέας της δεκαετίας του 1920-1930, τα μετά το πόλεμο χρόνια, η νεότερη ματιά στο πρόσωπο της μάνας. Οι ταινίες διαφέρουν μεταξύ τους ως προς την εκκίνηση τους, την υπόθεση τους, συναντιούνται όμως τελικά όλες στο πρόσωπο της μάνας, είτε αυτή είναι μια γυναίκα που χάνει το παιδί της στη δεκαετία του 1930, είτε αυτή είναι η Παναγία, είτε είναι η μητέρα του Οδυσσέα.
Κοπιαστική η δουλειά του μοντάζ καθώς τα παιδιά ένιωθαν πως στερούσαν από τη τελική παρουσίαση σημαντικά στιγμιότυπα και σκηνές με έξοχες ερμηνείες. Μετά από αρκετές διαφωνίες και με τη βοήθεια και τις συμβουλές των καθηγητών, οι μαθητές κατέληξαν στο τελικό μοντάζ για κάθε ταινία. Δυστυχώς στο τελικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει καμιά ελληνική ταινία κι αυτό γιατί ήταν δύσκολο να βρεθεί υλικό για ταινίες που γνωρίζαμε. Επιπλέον είναι ελάχιστες οι ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες που επικεντρώνουν στο πρόσωπο της μάνας.
Το σχολείο διαθέτοντας την απαραίτητη υποδομή (προβολικό οροφής και πτυσσόμενο αναρτημένο σταθερά πανί προβολής) επέτρεψε στα παιδιά την υλοποίηση του σχεδίου τους. Συμπερασματικά ν’ αναφέρουμε πως οι μαθητές ήρθαν σ’ επαφή με τα στάδια της υλοποίησης μια ταινίας (αν και αυτό θ’ αποτελέσει εξειδικευμένη διαθεματική εργασία στο μέλλον), είδαν τις ταινίες με τη ματιά του δημιουργού (σεναριογράφου, σκηνοθέτη, υπεύθυνου φωτογραφίας) και επιβεβαίωσαν κάτι που ήδη γνώριζαν¨ πως η Έβδομη Τέχνη είναι μια τέχνη μαγική με φοβερή δύναμη υποβολής ιδιαίτερα όταν πραγματεύεται θέματα όπως η σχέση μάνας και παιδιού.
Κυριότερο κέρδος απ’ το όλο εγχείρημα;
Η σιγουριά πως μέσα στο σχολείο η δυνατότητα δημιουργικής γνώσης μέσα από την ομαδική δράση δεν είναι κάτι απόμακρο αλλά αυτονόητη επιλογή ανθρώπων που ψάχνονται για μια άλλη ματιά στα πράγματα.
Προβλήθηκαν αποσπάσματα από τις ταινίες:
Σχ. Έτος 2008 - 2009
Α1 Γυμνασίου
Θέμα: «Παιδική Εργασία παιδική εκμετάλλευση»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ζησιμοπούλου Βασιλική, Φιλολογος
Θέμα: «Παιδική Εργασία παιδική εκμετάλλευση»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ζησιμοπούλου Βασιλική, Φιλολογος
Ερέθισμα για την εργασία αποτέλεσε στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, το κείμενο του Αντ. Τσέχωφ «Ο Βάνκας».
Σκοπός της εργασίας ήταν να ερευνηθεί το θέμα της παιδικής εργασίας όπως αυτό εκδηλώθηκε ήδη από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στη βιομηχανική περίοδο και τη σύγχρονη εποχή. Αναζητήθηκαν τα αίτια του φαινόμενου και προτάθηκαν κάποιες λύσεις. Χρησιμοποιήθηκε εποπτικό υλικό που παρουσιάζει το φαινόμενο διαχρονικά και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε 4 ομάδες και έφεραν υλικό μόνο από το διαδίκτυο. Η εργασία περιλάμβανε και ερωτηματολόγιο, τα αποτελέσματα του οποίου παρουσιάστηκαν. Ολόκληρη η εργασία παρουσιάστηκε σε Power Point.
A2 Γυμνασίου
Θέμα: «Παγκόσμια φτώχεια – Παγκόσμια πείνα»
Υπεύθυνος καθηγητής: Κουτσονίκας Δημήτρης
Αφορμή για τη διαθεματική εργασία αποτέλεσε το κείμενο του σχολικού βιβλίου, Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, «Οι πιτσιρίκοι» του Δ. Ψαθά.
Αν και το κείμενο αναφερόταν στη πείνα που βασάνισε τους Έλληνες κατά τη γερμανική κατοχή του 1940-1944, η συζήτηση και ο σχολιασμός των ιστορικών στοιχείων του κειμένου ερέθισε τους μαθητές οι οποίοι φυσικά και αβίαστα αναρωτήθηκαν για τη πείνα και τα αίτια της στη σημερινή εποχή. Η ύπαρξη του διαδικτύου, με τη δυνατότητα που παρέχει στο καθένα, να έχει ολοκληρωμένη άποψη για παγκόσμια ζητήματα, επέτρεψε στους μαθητές να συλλεχτούν γεωγραφικά, ιστορικά, κοινωνιολογικά, στατιστικά, ιατρικά στοιχεία για την εργασία. Άρθρα εφημερίδων και περιοδικών και ιστοσελίδες ανθρωπιστικών οργανώσεων συμπλήρωσαν την εικόνα της πείνας στο σημερινό κόσμο. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες προκειμένου να εξειδικεύσουν τη μελέτη τους και να διαχειριστούν αποτελεσματικότερα το πολυσχιδές και άφθονο υλικό.
Η παρουσίαση της εργασίας και η προηγηθείσα μελέτη περιλάμβανε: προετοιμασία και σχολιασμό συγκριτικών στατιστικών πινάκων και γραφημάτων, αναζήτηση (πριν τη παρουσίαση) λογοτεχνικών έργων που ασχολούνται με τη φτώχεια. Υπήρξε παρουσίαση δυο βασικών κοινωνιολογικών απόψεων για τη φτώχεια. Επιπρόσθετα, υπήρξε μια έκθεση φωτογραφίας από συγκεκριμένη ομάδα μαθητών. Η έκθεση πραγματοποιήθηκε σε κατάλληλο σημείο εντός του σχολικού κτιρίου. Στόχος της η ευαισθητοποίηση των μαθητών του σχολείου.
Οι μαθητές του τμήματος δούλεψαν σε ομάδες 2-3 ατόμων τόσο με υλικό που τους δόθηκε στο σπίτι όσο και με υλικό μες τη τάξη υπό τη καθοδήγηση του καθηγητή. Πέραν της ευαισθητοποίησης των μαθητών και της πληροφόρησης τους σχετικά με το θέμα, ζητούμενο ήταν και η εκμάθηση της μεθοδικής και οργανωμένης εργασίας η εκτίμηση άρθρων και αναφορών σχετικά με την πείνα η κατανόηση της ποικιλίας των απόψεων που μπορούν να υπάρχουν σχετικά με κάθε θέμα.
Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι τα παιδιά κατανόησαν το πρόβλημα σε ότι αφορά τις τρομακτικές του διαστάσεις και μπόρεσαν να πάρουν το «βάπτισμα του πυρός» μιλώντας μπρός σε κοινό. Απέκτησαν έτσι αυτοπεποίθηση στην παρουσίαση και ανάπτυξη ενός θέματος κάτι εξαιρετικά χρήσιμο για ανθρώπους αυτής της ηλικίας.
Η παρουσίαση της εργασίας «άνοιξε και έκλεισε» με παρουσίαση videos, επενδυμένων με μουσικά κομμάτια που επέλεξαν τα παιδιά στοχεύοντας στη συναισθηματική συμμετοχή του κοινού. Σε ότι αφορά το πρακτικό μέρος της παρουσίασης οι φωτογραφίες και τα videos, προβλήθηκαν με τη βοήθεια βιντεοπροβολέα. Η παρουσίαση έλαβε χώρα στη βιβλιοθήκη του σχολείου. Την παρακολούθησαν και μαθητές από άλλα τμήματα και τάξεις.
A3 Γυμνασίου
ΘΕΜΑ: «Παιχνίδια στις αλάνες της γειτονιάς»
Υπεύθυνος καθηγητής: Δημούσης Νικόλαος, Φυσικός
ΘΕΜΑ: «Παιχνίδια στις αλάνες της γειτονιάς»
Υπεύθυνος καθηγητής: Δημούσης Νικόλαος, Φυσικός
Αφορμή για την εργασία ήταν μια συζήτηση στην τάξη για το πώς ο άνθρωπος στην εξέλιξή του χρησιμοποίησε τη φαντασία του για να εκμεταλλευτεί πράγματα που υπήρχαν γύρω του. Οι μαθητές ρώτησαν τους γονείς και τους παππούδες τους για παιχνίδια που οι παλιότεροι έπαιζαν στα παιδικά τους χρόνια. Παρουσίασαν έτσι παιχνίδια που και σήμερα παίζουν τα παιδιά όπως κρυφτό, κυνηγητό, περνάει περνάει η μέλισσα κ.α. αλλά και παιχνίδια που δεν παίζονται πια, τουλάχιστον συχνά, όπως το τσίκι, η γουρούνα κ.α.
Στα παιδιά άρεσε το θέμα, το βρήκαν διασκεδαστικό και ταυτόχρονα είδαν ότι μπορεί κάποιος να περνάει καλά χωρίς να καταναλώνει χρήματα, αρκεί να υπάρχει πάντα καλή παρέα και διάθεση.
Α4 Γυμνασίου
Θέμα «Προλήψεις και δεισιδαιμονίες »
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κατσαντώνη Ελένη, Φιλόλογος
Θέμα «Προλήψεις και δεισιδαιμονίες »
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κατσαντώνη Ελένη, Φιλόλογος
Αφορμή για την εργασία ήταν το κείμενο της Μ. Ιορδανίδου «Τα φαντάσματα» που υπάρχει στο βιβλίο των Κ.Ν.Λ της Α’ Γυμνασίου. Σκοπός της εργασίας της εργασίας ήταν να ερευνηθεί το θέμα των προλήψεων και των δεισιδαιμονιών πολύπλευρα: γλωσσικά (ετυμολογικά – σημασία των λέξεων), ιστορικά (προέλευση και δημιουργία των προλήψεων με αναφορές σ’ όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα ιδιαίτερα), λαογραφικά (παρουσίαση των πιο γνωστών προλήψεων και δεισιδαιμονιών και ιδιαίτερη αναφορά στη βασκανία), θεολογικά( στάση της εκκλησίας), ψυχολογικά (απόψεις ψυχολόγων), λογοτεχνικά 9αποσπάσματα από λογοτεχνικό έργο που προβάλλει τον τύπο του προληπτικού). Οι μαθητές χωρίστηκαν σε 4 ομάδες και αναζήτησαν υλικό κυρίως στο διαδίκτυο. Η εργασία περιλάμβανε και έρευνα με ερωτηματολόγιο 8 ερωτήσεων, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν. Ολόκληρη η εργασία παρουσιάστηκε με Power point .
Β2 Γυμνασίου
Θέμα: «Για τον όρο μετανάστες»
Υπεύθυνη καθηγήτρια : Γεωργιάδου Κυριακή, Φιλόλογος
Θέμα: «Για τον όρο μετανάστες»
Υπεύθυνη καθηγήτρια : Γεωργιάδου Κυριακή, Φιλόλογος
Η αφορμή για την εργασία δόθηκε από 3 κείμενα και 1 φωτογραφία που υπάρχουν στο βιβλίο Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Β΄ Γυμνασίου και τα οποία έχουν ως θέμα τους μετανάστες – πρόσφυγες.
Σκοπός της εργασίας ήταν να ερευνηθεί το θέμα της μετανάστευσης όσον αφορά 4 χρονικές περιόδους και να βρεθούν στοιχεία για δύο λογοτέχνες (τους Μπέρτολζ Μπρέχτ και Δημήτρη Χατζή) και ένα εικαστικό καλλιτέχνη (το Βλάση Κανιάρη), των οποίο το έργο εκφράζει κατεξοχήν ατομικά και συλλογικά βιώματα εκπατρισμού. Η τάξη χωρίστηκε σε 4 ομάδες και αναζήτησε υλικό κυρίως από το διαδίκτυο. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρουσιάστηκαν σε Power Point , ενώ υπήρξε και τηλεφωνική επικοινωνία με τον εικαστικό Βλάση Κανιάρη, ο οποίος απάντησε σε ερωτήσεις των παιδιών. Στο κομμάτι αυτό της εργασίας σημαντικό ήταν η βοήθεια της καθηγήτριας καλλιτεχνικών κ. Σοφίας Σιδηροπουλου.
Β3 Γυμνασίου
Θέμα «Κόκκινη κλωστή δεμένη… »
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Μπεκούλη Ευδοξία, Φιλόλογος
Θέμα «Κόκκινη κλωστή δεμένη… »
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Μπεκούλη Ευδοξία, Φιλόλογος
Η Γέννηση της ιδέας….
Μέσα στα πλαίσια της διδασκαλίας του μαθήματος της Ιλιάδας και γενικότερα μέσω της επαφής μας με τα ομηρικά έπη για δεύτερη χρονιά, είδαμε την Ελένη να υφαίνει στον αργαλειό της και να απεικονίζει σκηνές ενός πολυθρύλητου και ξακουσμένου, όπως έμελλε, πολέμου. Αυτή μια βασίλισσα και τότε θυμηθήκαμε ότι το ίδιο έκανε και η Πηνελόπη, φτιάχνοντας ένα υφαντό 20 χρόνια σε μια προσπάθειά της να ξεγελάσει τους μνηστήρες. Έραβε και ξήλωνε, όπως λέει το γνωστό τραγούδι του Νίκου Ξυλούρη. Θελήσαμε τότε να αγγίξουμε το θέμα, να μάθουμε από πού ξεκίνησε αυτή η ανάγκη του ανθρώπου να υφαίνει, θελήσαμε να την παρακολουθήσουμε στο διάβα των χρόνων και σαν παραμύθι να την παρουσιάσουμε.
Είδαμε τον πρωτόγονο άνθρωπο να συλλέγει υλικά, τον άνθρωπο του χαλκού να αποτυπώνει στις τοιχογραφίες του και στα αγγεία του στιγμές από την ύφανση των υλικών, ταξιδέψαμε στον κόσμο στα χρόνια της βιομηχανικής επανάστασης, σταθήκαμε στη Μονή Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο και υφάναμε την πρώτη σημαία το 1807, μπήκαμε στα σπίτια των προσφύγων αλλά κυρίως ακινητοποιήσαμε το φακό μας στο σπίτι της υφάντρας, της κόρης που υφαίνει και με το γνώριμο χτύπο του αργαλειού της κάνει όνειρα και περιμένει τον καλό της, όπως η κόρη στο ποίημα του Κρυστάλλη.
Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας στο χρόνο και συλλέξαμε τραγούδια, μύθους, ιστορίες, ποιήματα, ιστορικά στοιχεία, παροιμίες, επισκεφθήκαμε εικονικά τα Λαογραφικά Μουσεία του Νομού μας, πήραμε συνεντεύξεις από παλιές υφάντρες της περιοχής σε μια προσπάθειά μας να γνωρίσουμε και να αποτιμήσουμε την αξία της υφαντικής τέχνης
ΣΤΟΧΟΙ
- Να επεξεργαστούν οι μαθητές με διαθεματικό τρόπο το θέμα της υφαντικής τέχνης.
- Να γνωρίσουν την πορεία της ύφανσης μέσα στα χρόνια.
- Να έλθουν σε επαφή με τους τρόπους ύφανσης τα προβιομηχανικά χρόνια και να προβληματισθούν για την πορεία της ύφανσης στα βιομηχανικά.
- Να γνωρίσουν τις πρώτες ύλες υλικών.
- Να ευαισθητοποιηθούν για τον κύκλο της ζωής των ειδών στη φύση.
- Να γνωρίσουν τη λαϊκή μας τέχνη.
- Να χαρούν και να δημιουργήσουν μέσα σ’ ένα πνεύμα συνεργασίας- επικοινωνίας & ομαδικότητας.
- Να καλλιεργήσουν την ικανότητα για διερεύνηση, συγκέντρωση & επεξεργασία
- πληροφοριών.
- Να συλλέξουν ποιήματα, τραγούδια σχετικούς με το θέμα μας.
- Να έρθουν σε επαφή με λογοτεχνικά έργα (Παραμύθια, ποιήματα, αινίγματα, παροιμίες, Ιστορίες κ.α.)
- Να δραματοποιήσουν το ρόλο της υφάντρας
- Ιστορία (Ιστορική εξέλιξη αργαλειού στην Ελλάδα & τον κόσμο)
- Αισθητική Αγωγή (Γνωριμία με έργα τέχνης:Πίνακες ζωγραφικής, υφαντά)
- Μουσική(Τραγούδια, ακροάσεις)
- Γλώσσα -΄Εκθεση
- Χρήση Η/Υ (γραφή, ζωγραφική, προβολή, άντληση πληροφοριών, χρήση ψηφιακής, φωτογραφικής μηχανής
- Η Υφαντική τέχνη κατά τα προϊστορικά χρόνια
- Η υφαντική τέχνη στην εποχή του Χαλκού Ο «ιστός «της Πηνελόπης»
- Η υφαντική τέχνη στο Βυζάντιο
- Η υφαντική τέχνη στα χρόνια του Μεσαίωνα, της Αναγέννησης και της Βιομηχανικής Επανάστασης
- Η υφαντική τέχνη στη Νεότερη Ελλάδα
- Ταπητουργία και πρόσφυγες
- Οι πρώτες ύλες για την ύφανση
- Η τέχνη του αργαλειού. Το επάγγελμα της υφάντρας.
- Τα βασικά εργαλεία-εξαρτήματα του αργαλειού για την ύφανση
- Ο αργαλειός ως έκθεμα στα Λαογραφικά μουσεία του Νομού Αιτωλοακαρνανίας
- ΜΥΘΟΙ για την υφαντική τέχνη
- Η Λαϊκή Μούσα και σοφία για τον αργαλειό
- Έκθεση με θέμα: Η ΚΟΡΗ ΠΟΥ ΥΦΑΙΝΕΙ
- συνεντεύξεις
Οι μαθητές εργάστηκαν κατά ομάδες ερευνώντας και συλλέγοντας πληροφοριακό υλικό για τις παραπάνω θεματικές ενότητες, ήρθαν σε επαφή με υφάντρες και κατέγραψαν προσεκτικά τις εμπειρίες των γυναικών αυτών.
Κατά την παρουσίαση της εργασίας στη βιβλιοθήκη του σχολείου οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά αργαλειό διαστάσεων 1Χ1 και επιπλέον μια μικρή έκθεση υφαντών τους έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσουν το ρόλο που της οικιακής παραγωγής σε παλιότερες εποχές και να αποτιμήσουν την αξία τους.
Β4 Γυμνασίου
Θέμα: «Η φιλία των ανθρώπων από το παρελθόν στο παρόν»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Εύη Βουρσούκη, Φιλόλογος
Κατά την παρουσίαση της εργασίας στη βιβλιοθήκη του σχολείου οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να δουν από κοντά αργαλειό διαστάσεων 1Χ1 και επιπλέον μια μικρή έκθεση υφαντών τους έδωσε τη δυνατότητα να κατανοήσουν το ρόλο που της οικιακής παραγωγής σε παλιότερες εποχές και να αποτιμήσουν την αξία τους.
Β4 Γυμνασίου
Θέμα: «Η φιλία των ανθρώπων από το παρελθόν στο παρόν»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Εύη Βουρσούκη, Φιλόλογος
Η αφορμή για την ανάθεση της εργασίας αυτής στους μαθητές υπήρξε τριπλή:
* Η σχετική ενότητα στο βιβλίο Νεοελληνική Γλώσσα με θέμα τη φιλία
* Οι ενδιαφέρουσες απόψεις των μαθητών, όπως αυτές εκφράστηκαν στις εκθέσεις τους με θέματα “ Ο καλύτερός μου φίλος / Η καλύτερή μου φίλη ” και “Η γνώμη μου για τη φιλία σήμερα”
* Οι φιλικές σχέσεις των μαθητών του συγκεκριμένου τμήματος, όπως τις παρακολούθησα από κοντά, με τις διαφορές τους, τις αθώες συγκρούσεις τους, τις επαναστάσεις τους ,με τον εγωισμό και την ορμητικότητα της ηλικίας…
Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες
Η πρώτη ομάδα ασχολήθηκε συνοπτικά με χαρακτηριστικές φιλίες της αρχαιότητας (Δάμων και Φιντίας, Πάτροκλος και Αχιλλέας, Αλέξανδρος και Ηφαιστίωνας) και εκτενέστερα με τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης φιλίας. Πιο συγκεκριμένα αναζητήθηκαν (κυρίως από το διαδίκτυο)
* Απόψεις των νέων για τη φιλία
* Ποιήματα μαθητών
* Αληθινές ιστορίες από νεανικά περιοδικά
* Αφιερώματα σε λευκώματα
Η δεύτερη ομάδα ασχολήθηκε με τομείς της Τέχνης. Ενδεικτικά επιλέξαμε
* Η φιλία στη λογοτεχνία (ποίηση – πεζογραφία)
* Η φιλία στα κόμικς (Μαφάλντα)
Η τρίτη ομάδα συνέθεσε ένα ερωτηματολόγιο για τη φιλία, το οποίο απαντήθηκε από τους μαθητές της Β΄ γυμνασίου του Πειραματικού Μουσικού Σχολείου Αγρινίου, με ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Προσδοκία μας ήταν η εργασία αυτή να γίνει αφορμή για μια πιο αισιόδοξη αντίληψη για τη φιλία.
Ελπίζουμε να τα καταφέραμε.
Γ1,Γ3 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
ΘΕΜΑ: ΠΟΛΕΜΟΣ-ΕΙΡΗΝΗ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ζαμπάρα Ελένη, Φιλόλογος
ΘΕΜΑ: ΠΟΛΕΜΟΣ-ΕΙΡΗΝΗ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Ζαμπάρα Ελένη, Φιλόλογος
Αφορμή για την εργασία ήταν το μεταφρασμένο κείμενο «Ελένη» του Ευριπίδη, καθώς και η ενότητα στο βιβλίο Κ.Ν.Λ «Ειρήνη». Η «Ελένη», σαν αντιπολεμικό έργο, έδωσε υλικό για την εργασία («Και στην Τροία; -Τίποτε στην Τροία-ένα είδωλο...» Σεφέρης.)
Οι μαθητές χωρίστηκαν σε ομάδες και εργάστηκαν όλοι. Με τη δυνατότητα που παρέχει το διαδίκτυο, οι μαθητές συνέλεξαν πλούσιο υλικό. Παρουσίασαν προβολές ηλεκτρονικών αρχείων, άρθρα εφημερίδων και ιστοσελίδες. Ανέφεραν μαρτυρίες ατόμων που έζησαν πολέμους, πήραν συνεντεύξεις.
Έφεραν υλικό από τους σπουδαιότερους συγγραφείς και ποιητές που έγραψαν αντιπολεμικά έργα. Έγραψαν δικά τους ποιήματα (στίχους) και μουσική για την Ειρήνη. Παρουσίασαν, με τη βοήθεια υπολογιστή, ξένα και ελληνικά τραγούδια που φέρνουν μήνυμα ειρήνης.
Γ2 Γυμνασίου
Θέμα: «Σύγχρονο τραγούδι, ο στίχος ως μήνυμα»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Τσαρούχα Ευσταθία, Φιλόλογος
Θέμα: «Σύγχρονο τραγούδι, ο στίχος ως μήνυμα»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Τσαρούχα Ευσταθία, Φιλόλογος
Αφορμή για την εργασία ήταν μια διαθεματική ερώτηση στο βιβλίο Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, της Γ΄ Γυμνασίου.
Σκοπός της εργασίας ήταν να ερευνηθεί ο πλούτος του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού και να αποδοθούν τα νοήματα που ενυπάρχουν σ’ αυτό.
Στην εργασία αυτή σημαντικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι το σχολείο είναι Μουσικό, οπότε οι μαθητές θα μπορούσαν να αποδώσουν ζωντανά τα τραγούδια κατά την παρουσίαση. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και αναζήτησαν υλικό στο διαδίκτυο. Έπειτα επέλεγαν τους στίχους και τους παρουσίασαν ζωντανά στους συμμαθητές τους.
Α1 Λυκείου
ΘΕΜΑ: «Αχελώος: Το παραμύθι για το μεγάλο αργυροδίνη ποταμό»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Μεταξούλα Μανικάρου, Φιλόλογος
ΘΕΜΑ: «Αχελώος: Το παραμύθι για το μεγάλο αργυροδίνη ποταμό»
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Μεταξούλα Μανικάρου, Φιλόλογος
Η διαθεματική εργασία με την οποία ασχολήθηκαν οι μαθητές του πρώτου τμήματος της Α Λυκείου έχει τίτλο «Οδοιπορικό στον Αχελώο» και υλοποιήθηκε τη σχολική χρονιά 2008-2009.
Για την επιλογή του θέματος βάρυναν οι ακόλουθοι λόγοι: Το ποτάμι αποτελεί τον υδροφόρο ορίζοντα της περιοχής της Αιτωλοακαρνανίας. Τα τελευταία χρόνια είναι πολυσυζητημένο το θέμα της εκτροπής μέρους του υδάτινου όγκου του. Η πορεία που ακολουθήσαμε είναι η εξής: Προσδιορίσαμε γεωγραφικά τον ποταμό και καταγράψαμε τους παραποτάμους του. Αναφερθήκαμε στην ετυμολογία του ονόματος και στις άλλες ονομασίες που έχει πάρει κατά καιρούς ο Αχελώος. Αναφέραμε μάλιστα σχετικές περιγραφές περιηγητών του 19ου αι. Μελετήσαμε τον Αχελώο μέσα από τη μυθολογία και καταγράψαμε την πιο διαδεδομένη ιστορία της πάλης του θεοπόταμου Αχελώου με τον ημίθεο Ηρακλή, ενώ αναζητήσαμε την ερμηνευτική της εκδοχή. Παράλληλα παρουσιάσαμε την εξεικόνιση του Αχελώου στην Τέχνη.
Στη συνέχεια παρουσιάσαμε τις τρεις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις που έγιναν στην ροή του. τα τρία φράγματα (Κρεμαστών, Στράτου και Καστρακίου).
Αναδείξαμε το φυσικό περιβάλλον στις εκβολές του, όπου σχηματίζεται ένα εκτεταμένο «δέλτα».
Τέλος κάναμε μια ιστορική αναδρομή στην πολυσυζητημένη εκτροπή του ποταμού, στην επιχειρηματολογία των αντιτιθέμενων απόψεων
Θεωρούμε ότι η εργασία μας αυτή έδωσε την δυνατότητα στους μαθητές να γνωρίσουν καλύτερα τον ποταμό Αχελώο, ενώ παράλληλα συνέβαλε στην ανάδειξη της τοπικής μας ιστορίας.
Α2 Λυκείου
ΘΕΜΑ: «Αρχαία και βυζαντινά μνημεία κατά τον ρου του Αχελώου».
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χρήστου Αλεξάνδρα
ΘΕΜΑ: «Αρχαία και βυζαντινά μνημεία κατά τον ρου του Αχελώου».
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χρήστου Αλεξάνδρα
ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
Το θέμα επιλέχτηκε με κριτήριο την ωφελιμότητα που θα προκύψει από τη συνθετική γνώση που αποκομίζουν οι μαθητές συνεξετάζοντας και μελετώντας διαχρονικά τη σχέση μεταξύ του φυσικού περιβάλλοντος και της ανθρώπινης παρουσίας και δημιουργίας μέσα από τα μνημειακά κατάλοιπά της. Οι μαθητές θα μπορούσαν να συνθέσουν γνώσεις που αφορούν το περιβάλλον, την ιστορία, τις αρχαίες και βυζαντινές κοινωνίες και μάλιστα του τόπου τους.
ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Επιδιώχθηκε οι μαθητές:
- να κατανοήσουν πως ένα φυσικό κεφάλαιο, ο Αχελώος, συνέβαλε στις οικιστικές επιλογές των ανθρώπων των αρχαίων και βυζαντινών κοινωνιών, στην καθημερινότητά τους και στην οικονομία τους.
- να γνωρίσουν πτυχές της τοπικής ιστορίας τους
- να αναπτύξουν τη «δυσανάπτυκτη» σχέση με τα μνημεία και να εκτιμήσουν την απόλαυση που τους προσφέρει
- να εξοικειωθούν με την τυπολογία, τα μέρη και τα υλικά δομής των μνημείων και να διαπιστώσουν ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των δύο εποχών
- να γνωρίσουν τη μυθολογία και τους θρύλους που σχετίζονται με ορισμένα μνημεία
- να αναπτύξουν τη σχέση τους με τη φύση
- να αυτενεργήσουν αξιοποιώντας τη βιβλιοθήκη του σχολείου τους ή άλλη και το διαδίκτυο
- να ασκηθούν στην παραγωγή γραπτού λόγου
- να καλλιεργήσουν πιθανές δεξιότητές τους
ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΑ ΓΝΩΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ
Γεωγραφία
Ιστορία
Αρχαιολογία
Λογοτεχνία-Γλώσσα
Θρησκευτικά
Πληροφορική
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ-ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
Μέσα στην τάξη παρουσιάστηκαν στους μαθητές τα γενικά πλαίσια του σχεδίου εργασίας, οι στόχοι του και το ίδιο το θέμα.Οι μαθητές πρότειναν ή επέλεξαν ανάλογα με τιςδεξιότητες και τα ενδιαφέροντά τους τη θεματική τους ενότητα.Κυρίως εργάστηκαν ατομικά ή σε μικρές ομάδες δύο ατόμων. Τους προτάθηκε η σχετική βιβλιογραφία και η αναζήτηση πληροφοριών στο διαδίκτυο.
Όλοι οι μαθητές περιηγήθηκαν σε ημερήσια εκδρομή στον κάτω ρου του Αχελώου, στο δέλτα του ποταμού και σε δύο παραχελωικά μνημεία (Οινιάδες και Επισκοπή Μάστρου) αποτυπώνοντας και φωτογραφικά τα παραπάνω.
Οι εργασίες τους είχαν τα ακόλουθα αντικείμενα: γενική παρουσίαση του ποταμού Αχελώου- καταγραφή των ιστορικών στοιχείων που αφορούν τα μνημεία-καταγραφή των μυθολογικών τους στοιχείων όπου υπήρχαν-παρουσίαση και περιγραφή των ίδιων των μνημείων (κείμενο και φωτογραφίες) –συγγραφή διηγήματος με αφορμή το θρύλο που συνδέεται με ένα μνημείο(Οινιάδες-Ανήλιαγος)-γραπτή παρουσίαση του οδοιπορικού στον κάτω Αχελώο-συλλογή ενδεικτικά ποιημάτων με πηγή έμπνευσης το θέμα της εργασίας μας.