Μουσικό Σχολείο Αγρινίου
Πολυμερής Σχολική Σύμπραξη COMENIUS
"OF FOLK MUSIC AND MEN"
2012 - 2014
Έκθεση πεπραγμένων από την 5η συνάντηση των εταίρων του ευρωπαϊκού σχεδίου
Comenius “Of Folk music and Men” στο Palazzolo Acreide της Σικελίας
Διάρκεια: από 10 – 14 Φεβρουαρίου 2014
Εκπαιδευτική Ομάδα
1. Εκπαιδευτικοί: Σταυρούλα Αλεξάκη, Βαϊα Σπυρέλη
2. Μαθητές: Καλαμπόκα Χριστίνα, Καρακώστας Αθανάσιος, Τριανταφύλλης Χρήστος, Φέγγας Αθανάσιος
Υπεύθυνη προγράμματος: Σταυρούλα Αλεξάκη, Καθηγήτρια Αγγλικής γλώσσας
Δευτέρα 10.02.2014
Προγραμματισμένη επίσκεψη εργασίας. Το πλήρωμα του Μουσικού σχολείου αποτελείται απο 4 μαθητές και 2 καθηγητές... Προορισμός Σικελία με το Πρόγραμμα Comenius.
Ξεκινήσαμε 4 το πρωί από το Αγρίνιο για να πάμε στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος. Οι γονείς των παιδιών μας ευχήθηκαν καλό ταξίδι κι ο καθένας τους είχε μια διακριτική παράκληση για το παιδί τους. H Ρούλα Αλεξάκη, η συνάδελφος, φρόντιζε για τις αποσκευές και τα εισιτήρια, καθησύχαζε τους γονείς και επιτέλους ύστερα απο λίγο οι ομφάλιοι κόπηκαν για να ξεκινήσουμε...
Φτάσαμε όπως έπρεπε γύρω στις 9.30 στο αεροδρόμιο. Δώσαμε τις αποσκευές μας και περιμέναμε στο αναψυκτήριο να έρθει η ώρα του ταξιδιού. Η Χριστίνα χάζευε στο βιβλιοπωλείο, ο Θανάσης ανήσυχος για το τι θα συνέβαινε με το αεροπλάνο και ο Θάνος είχε επιδοθεί στο σπορ "ρωτώντας την κυρία Αλεξάκη". Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσες απορίες είχε αυτό το παιδί! Για το σχολείο, για την εκδρομή, για τη φιλοξενία στην Ιταλία ακόμα και υπαρξιακές απορίες και αγωνίες. Οι ώρες αναμονής πέρασαν κάπως έτσι. Ο Θανάσης έβλεπε τα αεροπλάνα να περνούν με γουρλωμένα τα μάτια... Η Χριστίνα μόνιμα στο ίδιο κελαρυστό στυλ, ο Θάνος ρωτώντας την κυρία Αλεξάκη και ο Χρήστος ακολουθώντας...
Μέχρι που μπήκαμε στο αεροπλάνο... Απογείωση... όλα καλά η καρδιά στη θέση της! Ο ουρανός καταγάλανος... τα σύννεφα απο πάνω μας, ύστερα τα σύννεφα απο κάτω μας... Προσγείωση... Κατεβαίνουμε Ρώμη... και παίρνουμε αμέσως το αεροπλάνο για Κατάνια... Τώρα έχουμε εξοικειωθεί με τις απογειώσεις και τις προσγειώσεις... Οσο πλησιάζουμε παρατηρώ το τοπίο. Καταπράσινο φύλλο ριγμένο σε πέλαγος δεν απορεί κανείς πως έφτασε μέχρι εδώ ο Ελληνας τους μακρινούς αιώνες της αρχαιότητας διωγμένος απ’ την ανάγκη για επιβίωση και παρακινημένος απ’ το εξερευνητικό του πνεύμα. Γεννημένος όχι μόνο να επιβιώνει οπουδήποτε αλλά και να κυριαρχεί μεταλαμπαδεύοντας πνεύμα και πολιτισμό.
Πατάμε πλέον πόδι στην Κατάνια. Aπο δω θα πρέπει να φύγουμε για Palazzolo, τη μικρή πόλη που μας φιλοξενεί, ενοικιάζοντας το ίδιο λεωφορείο με την Ισπανική αποστολή. Κατεβαίνουμε να πάρουμε τις αποσκευές μας. Φτάσαμε γύρω στις 11 στο Palazzolo. Ορεινή πόλη. Καταλάβαμε αμέσως το κρύο με το που κατεβήκαμε. Η περιοχή γύρω από Palazzolo Acreide εποικίστηκε από τους ανθρώπους από τα πανάρχαια χρόνια. Είναι κτισμένη στην θέση των αρχαίων Άκραι (Λατινική Acrae), που ιδρύθηκε από τις Συρακούσες το 664 π.Χ. περίπου. Η πόλη ήταν σημαντική, δεδομένου ότι ελέγχεται από τα μονοπάτια της επικοινωνίας με τις πόλεις στις νότιες ακτές του νησιού. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη , οι Συρακούσιοι νίκησαν τους Αθηναίους εδώ το 413 π.Χ..
Η κυρία Τίνα Νίγκρο (υπεύθυνη για το πρόγραμμα στο συνεργαζόμενο σχολείο στη Σικελία) ήταν εκεί με κάποιους απ’ τους γονείς. Παρέλαβαν τα παιδιά μας να τα φιλοξενήσουν. Η Κα Αλεξάκη φρόντισε να ανταλλάξουμε αριθμούς τηλεφώνων για να μπορούν να τηλεφωνήσουν αν κάτι δεν πήγαινε καλά στις οικογένειες που θα τους φιλοξενούσαν.
Τρίτη 11.02.2014
Ταορμίνα & Κατάνη
Μια πόλη παραθαλάσσια κατάφερε να μας κάνει να ξεχάσουμε την ταλαιπωρία της προηγούμενης μέρας όπως μας δέχτηκε στους πλακόστρωτους δρόμους, τα περίτεχνα κτίρια και την υπέροχη αμφιθεατρική της διάταξη με θέα τη Μεσόγειο. Η πρώτη εντύπωση μας απ’ αυτή θύμιζε Μάνη. Ολο το τοπίο θύμιζε Πελοπόννησο. Οι πεδιάδες, η βλάστηση, τα φοινικόδεντρα, οι φραγκοσυκιές, τα γιασεμιά, οι κισσοί και τα γραφικά αγναντέματα κατα μήκος της θαλάσσιας γραμμής. Και ναι !Μιλούσαν και για Τεάτρο Γκρέκο. Το επισκεφτήκαμε κι αναμοχλεύσαμε μεσα απ’ την κυτταρική μας μνήμη όλες τις περιόδους της ιστορίας όπου Γκραικοί έβαλαν τις βάσεις γι’ αυτά τα οικοδομήματα κι έπειτα Ρωμαίοι πρόσθεσαν τις επεμβάσεις τους. Αριστοκρατική ατμόσφαιρα άλλων εποχών, περίτεχνα κτίρια και καλαίσθητες επιγραφές, η πέτρα που κυριαρχεί στην οικοδόμηση, οι γελαστοί και φιλόξενοι άνθρωποι, όλα μαζί συνέθεταν μια εγκάρδια υποδοχή. Τα παιδιά μας χαρούμενα τιτίβιζαν σ’ όλη την περιήγηση. Φάγαμε ένα υπέροχο πιλάφι με ψαρικά και δοκιμάσαμε τα κανόλι!
Απόγευμα περπατάμε στην Κατάνη... Είναι της Αγίας Αγάθης σήμερα κι έχει πανηγύρι. Ευκαιρία να θαυμάσουμε ένα καθεδρικό ναό. Το αυστηρό αρχιτεκτονικό ύφος, τη λιτή διακόσμηση, την ατμόσφαιρα κατάνυξης και τη δοκιμασία που επέβαλλαν στον εαυτό τους οι πιστοί που μετέφεραν κάτι σαν επιτάφιο μέσα στην εκκλησία. Έξω στην πλατεία το γνωστό και σε μας πανηγυριώτικο σκηνικό με τους πάγκους, τα ζαχαρωτά και τους μικροπωλητές.
Περπατήσαμε πολλή ώρα στους δρόμους της. Περιφερόμασταν για πολλή ώρα οι αποστολές, ο ένας πίσω απ’ τον άλλον χωρίς να ξέρουμε καν που πάμε... Η ωραιότερη στιγμή του ταξιδιώτη είναι οταν χάνεται μέσα στο χώρο και αιωρείται μεταξύ σήμερα και χτες... είναι η ώρα που σου μιλάει ο τόπος και ο τόπος εδώ μιλούσε από διαφορετικές εποχές και διάφορες γλώσσες. Απο την εποχή του Ιέρωνα των Συρακουσών, τη μετέπειτα Ρωμαική κυριαρχία, την έκρηξη της Αίτνας το 121 π.Χ., τις επιδρομές των Βανδάλων και των Οιστρογότθων, την ανακατάληψη απ’ τους Βυζαντινούς το 536 και έπειτα το 1072 σαν εμιράτο της Σικελίας υπο ισλαμική κατοχή. Λατίνοι, Γερμανοί, Ανδηγαβοί και τέλος επαρχία του βασιλείου της Αραγονίας. Τα κτίρια με τη μπαρόκ αρχιτεκτονική, κανένα μα κανένα χωρίς στολισμό, έστεκαν επιβλητικά σε καθε δρόμο και δρομάκι της πόλης με όλους τους ένοικους των 500 χρόνων που απαριθμούν στα παράθυρα και τις πόρτες...
Τετάρτη 12.02.2014
Συρακούσες & Ορτυγία
Διαβάζω :
Ιδρύθηκε από τους αρχαίους Έλληνες το 734 ή το 733 π.Χ. και συγκεκριμένα από Κορίνθιους και Τενεάτες αποίκους. Ήταν η σημαντικότερη πόλη της Μεγάλης Ελλάδας και μια από τις σπουδαιότερες αρχαίες ελληνικές πόλεις. Στον Πελοποννησιακό πόλεμο (Σικελική εκστρατεία 415-413 π.Χ.) δέχτηκαν και απέκρουσαν την επίθεση των Αθηναίων. Στη συνέχεια εξελίχθηκαν ως μια από τις ακμαιότερες, πλουσιότερες και δυνατότερες ελληνικές πόλεις της Σικελίας μέχρι την υποδούλωσή της στους Ρωμαίους το 212 π.Χ. Στη Νοτιοανατολική Σικελία σώζονται ακόμη μέχρι σήμερα τα ερείπια των Συρακουσών. Περιτριγυρισμένες από ισχυρότατα τείχη που είχαν μήκος 28 χλμ., οι Συρακούσες στολίζονταν από θαυμάσια ανάκτορα, όπως αυτό του Ιέρωνα, περίφημους ναούς της Αρτέμιδας και της Αθηνάς, από την κρήνη Αρέθουσα και το περίφημο θέατρο των Συρακουσών, αριστούργημα αρχιτεκτονικής και ακουστικής.
Εκεί μας πήγαν! Η επιγραφή Τεάτρο Γκρέκο μου προκαλεί ρίγη συγκίνησης και περηφάνειας... Μπαίνουμε στο χώρο και μένω άναυδη. Πράγματι τέλεια διατηρημένο! Σαν από χτες να είχαν φύγει οι τελευταίοι πετράδες και χτίστες του... σαν να περιμένω να δω ξεχασμένο κάποιο ιμάτιο των αρχαίων θεατών... Μένω να το αποτυπώσω...
« Χριστίνα πως θα το πάρουμε μαζί μας αυτό το θαύμα; »
« Τυλίξτε το, κυρία, και βάλτε το στην καρδιά σας! »
Δεν το χόρταινα όμως... Μπροστά μας η ορχήστρα του θεάτρου μας έγνεφε προκλητικά.
« Χριστίνα πάμε να παίξουμε Κλυταιμνήστρα και Ηλέκτρα! »
Πετάει το μπουφάν και κατεβαίνει μαζί μου στην ορχήστρα. Ενα παρατεταμένο απογορευτικό σφύριγμα μας έφερε πίσω στην πραγματικότητα...
Το τοπίο γύρω απ’ το θέατρο γεμάτο λαξεμένους βράχους και κοιλώματα. Ηταν και λατομείο μαθαίνω... έξω απ’ το θέατρο ένα φυσικό σπήλαιο που εκτείνεται σε αρκετό βάθος ερμηνεύτηκε σαν σπήλαιο του Διόνυσου... Εδώ οι ήχοι μεγαλώνουν και αντανακλώνται σε αντηχήσεις...
Απόγευμα στην πόλη των Συρακουσών. Στην είσοδο της πόλης βλέπουμε τα ερείπια του ναού του Απόλλωνα! Κτισμένος τον 7ο αι π.Χ., το ιερό λείψανο του ναού μαρτυρούσε κι αυτό το σπουδαίο παρελθόν των Ελλήνων αποίκων... Επρεπε να ρθούμε στη Σικελία να τονώσουμε το πεσμένο φρόνημα που μας καλλιεργεί η Μητροπολιτική Ελλάδα!
Επισκεπτόμαστε τον καθεδρικό ναό της πόλης που είναι αφιερωμένος στην Παναγία, αλλά είναι κτισμένος πάνω στον αρχαίο ναό της Αθηνάς . Ένα μοναδικό σύμπλεγμα δωρικών πυλών από πωρόλιθο και μπαρόκ, αναγεννησιακού ρυθμού.
Το βράδυ οι καθηγητές των αποστολών αναζητήσαμε ένα κέντρο να πιούμε ένα τσάι ή να φάμε κάτι. Πάλι περιφερόμαστε στην πόλη μέσα σε μια ομίχλη που αυτή τη φορά με παρέπεμψε στις ταινίες που αφορούσαν τη δράση της μαφίας... Από το 663μ.Χ. έως τον 9ο αιώνα, όταν οι Άραβες εισέβαλαν στη Σικελία με αποτέλεσμα να υποστεί καταστροφές, μέχρι το μεγάλο σεισμό του 1693 και έως σήμερα, ο χρόνος παραμένει παγωμένος.
Πέμπτη 13.02.2014
Palazzolo Acreide
Υποδοχή των αποστολών στο συνεργαζόμενο σχολείο το I ISTITUTO D'ISTRUZIONE SECONDARIA SUPERIORE «PLATONE». Οι μαθητές μας σε τάξεις να παρακολουθούν μαθήματα και οι εκπαιδευτικοί να παρουσιάζουν τις εργασίες και να οργανώνουν τις επόμενες δράσεις του προγράμματος. Επίσκεψη των αποστολών στους χώρους του σχολείου και συζήτηση με τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές.
Στη συνέχεια, βόλτα στα λιθόστρωτα ανηφορικά δρομάκια της πόλης κάτω από μια υπέροχη λιακάδα και επίσκεψη στο λαογραφικό μουσείο.
Αργότερα, συνάντηση με το Δήμαρχο της πόλης. Μας υποδέχτηκε με μεγάλη χαρά, παρέλαβε με ενθουσιασμό τα μικρά, συμβολικά δώρα απ’ όλες τις αποστολές και μίλησε σε όλους με ευγένεια και φιλόξενη διάθεση.
Ο Δήμαρχος μας πρόσφερε μια βόλτα με το αυτοκίνητο του Δήμου στο Τεάτρο Γκρέκο! Ανεβήκαμε το λόφο και αγναντέψαμε κατ’ αρχήν το τοπίο που πρόσφερε ένα ανάγλυφο γεωφυσικό πανόραμα.Ηξεραν που έκτιζαν τις πόλεις οι αρχαίοι Ελληνες. Σε μέρη που γαληνεύουν το νου και τον ταξιδεύουν οι ορίζοντες στο πνεύμα. Και πάντα στις κοινότητες που οργάνωναν έβαζαν σε περίοπτη θέση το θέατρο σαν κυρίαρχο μάτι που τροφοδοτεί την ψυχή και την σμιλεύει αδιάκοπα... Στον τόπο όριζαν το μακρόκοσμο και στο θέατρο το μικρόκοσμο... Δεν αντέχω άλλο την συγκίνηση!
Ας διασκεδάσουμε!
« Γιασμίν έλα να παίξουμε θεατρο! »
Η όμορφη συντονίστρια της Τούρκικης αποστολής δέχεται με ενθουσιασμό.
« Θα κάνουμε μια σκηνή απ τις Τρωάδες. Ερμιόνη με Ανδρομάχη. »
Οι αποστολές έπιασαν θέση στις κερκίδες.
« Κα Αλεξάκη, μεταφράστε την υπόθεση του έργου! »
Βάζω την πασμίνα στο κεφάλι.
« You, cry, Yasemin… »
Τελειώνουμε σύντομα γιατί δεν θυμάμαι καλά το μονόλογο...
Χειροκροτήματα. Άντε και στην Επίδαυρο!
Ηταν μια καλή στιγμή....
Πήρα μαζί μου ένα χορτάρι που μοσχοβόλαγε μαζί με τη ρίζα του.
Ωρα να επιστρέψεις στην πατρίδα του είπα....
Η συντάξασα την έκθεση
Σπυρέλη Βαϊα, ΠΕ01 Θεολόγος / Θεατρολόγος
Παράρτημα:
Πέμπτη απόγευμα, όλες οι αποστολές συναντιούνται στο χώρο του I ISTITUTO D'ISTRUZIONE SECONDARIA SUPERIORE «PLATONE» για να παρουσιάσουν αντιπροσωπευτικά τραγούδια και χορούς από τη χώρα τους. Οι μαθητές του Μ.Σ.Α τραγούδησαν το «Άντρα μου πάει», ένα χαρακτηριστικό τραγούδι που μιλάει για τη μετανάστευση και το κλάμα της γυναίκας που αποχωρίζεται το ταίρι της με τους γκρικάνικους ή «ιταλιώτικους» στίχους, μιας γλώσσας δηλαδή, με δωρικές, ομηρικές και βυζαντινές επιρροές, εμπλουτισμένη με ιταλικά. Το δεύτερο τραγούδι που παρουσίασαν ήταν «Η Φραγκοσυριανή» του Μάρκου Βαμβακάρη, το οποίο επιλέχθηκε μιας και ανήκει στην τελευταία κατηγορία τραγουδιών, τα ρεμπέτικα, πάνω στα οποία οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Αγρινίουεκπόνησαν εργασία στο πλαίσιο υλοποίησης του προγράμματος Comenius που έχει τίτλο «Of Folk Music and Men».
Ακολούθησε μπουφές με τοπικά εδέσματα. Και μετά αποχαιρετισμοί και συγκίνηση.
Παρασκευή 14.02.2014
Αναχώρηση στις 4 το πρωί με λεωφορείο με προορισμό την Κατάνη και το αεροδρόμιό της που απέχει περίπου 90 χιλιόμετρα από το Palazzolo Acreide. Επιβίβαση στο αεροπλάνο και πτήση προς Αθήνα μέσω Ρώμης στις 06.15.
Άφιξη στο Ελευθέριος Βενιζέλος στις 11.30, αστικό λεωφορείο για το ΚΤΕΛ και αναχώρηση για Αγρίνιο. Οι γονείς των μαθητών μας υποδέχονται στο σταθμό των υπεραστικών λεωφορείων στο Αγρίνιο και μας ευχαριστούν.
Γενικά:
Οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί που πήραν μέρος στην 5η συνάντηση των εταίρων του εκπαιδευτικού σχεδίου Comenius «Of Folk Music and Men» που έλαβε χώρα στο Palazzolo Acreide, είχαν τη δυνατότητα να επικοινωνήσουν μεταξύ τους στα αγγλικά και να ανταλλάξουν απόψεις πάνω σε θέματα γενικού, αλλά και εκπαιδευτικού ενδιαφέροντος. Ειδικότερα οι μαθητές του Μ.Σ.Α, είχαν την ευκαιρία να ζήσουν μέσα σε Ιταλικές οικογένειες και να έρθουν σε επαφή με την καθημερινή ζωή, αλλά και την κουλτούρα των ντόπιων και παράλληλα να μεταδώσουν και σ’ αυτούς κάτι από τη δική τους.
Η Συντονίστρια του προγράμματος για το Μ.Σ.Α
Σταυρούλα Αλεξάκη
ΠΕ06 Αγγλικής Φιλολογίας