Μίκης Θεοδωράκης: Άξιος εστί, νυν και αεί…
Χαιρετισμός από τη Διευθύντρια Μ. Μαμασούλα
21 Ιουνίου, παγκόσμια ημέρα Μουσικής. Μια ωραία σύμπτωση, που σήμερα το Μουσικό Σχολείο μας συγκέντρωσε όλους εδώ, για να τιμήσουμε τη μέρα της μουσικής με μουσική και μάλιστα τραγουδώντας και ακούγοντας τη μουσική του μεγάλου έλληνα μουσικοσυνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη. Γνωστό το βιβλίο «Άξιος εστί» του Γεωργίου Μαλούχου. Ο Μίκης Θεοδωράκης αφηγείται τη ζωή του στον Γ. Μαλούχο και συνθέτει την ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Ο Γ. Μαλούχος γράφει:«Η μουσική είναι ένα άυλο σύμπαν. Μόνο που αντί γι’ αστέρια απαρτίζεται από νότες. Σύμπαν εξίσου μαγευτικό και πολύπλοκο με αυτό που βλέπουμε κοιτώντας τ’ αστέρια. Η πολιτική ζωή ενός τόπου είναι κι αυτή ένα σύμπαν, μόνο που αντί γι’ αστέρια έχει ανθρώπους. Και ειδικά στην περίπτωση της Ελλάδας του 20ου αιώνα τους περισσότερους ανθρώπους βουτηγμένους άλλοτε στον πόνο, και στο αίμα, άλλοτε στην εκδίκηση ή στη αδιαφορία ή στην αναχωρητική μόνωση. Και ξαφνικά, χωρίς κανείς να το περιμένει, εμφανίζεται ένας άνθρωπος που, για πρώτη φορά στην Ιστορία - προσοχή, όχι μόνο της Ελλάδας - παίρνει αυτά τα δύο ξένα, άσχετα μεταξύ τους σύμπαντα και τα φέρνει το ένα μέσα στο άλλο. Ε, δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να περιγράψει τι ακριβώς συμβαίνει τότε, όπως κανείς δε μπορεί να περιγράψει τ΄ αστέρια, όπως κανείς δε μπορεί ακριβώς να περιγράψει τους ήχους της θάλασσας ή το που πέφτει η κάθε σταγόνα μιας καταιγίδας, που ακριβώς έχει ποτίσει, ποιον ακριβώς κόκκο χώματος και με πόση ένταση, με ποιές ακριβώς επιπτώσεις. Κανένα τέτοιο φαινόμενο δεν μπορούν να το απεικονίσουν οι λέξεις.
Ο Μ. Θεοδωράκης είναι ένα τέτοιο φαινόμενο. Μια καταιγίδα στην ελληνική ιστορία, που την πότισε βαθιά με μια πρωτόγνωρη μουσική ποιότητα και με ένα διαρκές κι ανυποχώρητο ηθικό αίτημα ελευθερίας. Εκείνο που κατατάσσει το Μίκη Θεοδωράκη ανάμεσα στους μεγάλους της Ιστορίας δεν είναι το απαράμιλλο μουσικό ταλέντο του, αν και αυτό από μόνο του θα αρκούσε. Είναι το ότι μια ολόκληρη ζωή έδωσε ηθικό στόχο και περιεχόμενο στη μεγάλη τέχνη του. Αυτή είναι η μοναδική δύναμή του. Για πρώτη φορά μετά από αιώνες, είναι ο Έλληνας που το όνομά του δεν ξεπέρασε απλώς τα σύνορα του τόπου μας, αλλά, κάποτε, ξεπέρασε ακόμη και τη γνώση του ονόματος του τόπου μας. Ο Μίκης Θεοδωράκης συνέβαλε όσο κανείς στο να έχουν οι Έλληνες το προνόμιο να θεωρούνται, απ’ όλους τους άλλους, ένας λαός που πάλεψε σκληρά για την ελευθερία του. Την ίδια στιγμή, χάρισε στο ευρύ κοινό τους ποιητές που εκείνο αλλιώς δε θα γνώριζε ποτέ, ακολουθώντας υπό μία έννοια την παράδοση του Σούμπερτ, του Σούμαν και του Μπραμς, στηρίζοντας έτσι την εθνική αυτοσυνειδησία και τη δυνατότητα των ανθρώπων να παλέψουν τη σκληρή καθημερινότητα μιας ζωής σε τραγικά δύσκολες συνθήκες.
Ο Μ. Θεοδωράκης δημιούργησε έναν ήχο ελληνικό, αναγνωρίσιμο σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της υφηλίου και αγαπητό στους πάντες, από τους πιο απλούς ανθρώπους μέχρι τους πιο απαιτητικούς μουσικούς και μουσικολόγους, βοηθώντας την ένταξη της Ελλάδας στο χάρτη της παγκόσμιας συνείδησης. Ακόμη, έγραψε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ελληνικής συμφωνικής μουσικής και της όπερας, το οποίο μόλις στις μέρες μας αρχίζει να αφομοιώνεται, πρώτα στο εξωτερικό κι έπειτα στην Ελλάδα». Αυτές τις μέρες ο έλληνας μουσικοσυνθέτης βρίσκεται στο Πεκίνο με τη λαϊκή του ορχήστρα στα πλαίσια της διεθνούς τουριστικής Έκθεσης ΒΙΤΕ 2006, όπου θα παρουσιάσει το έργο του και για ακόμη φορά θα γίνει η αιτία να προβληθεί η Ελλάδα σ’ ολόκληρο τον κόσμο, αποδεικνύοντας ότι ο πολιτισμός μπορεί να γίνει το εφαλτήριο και ο τροφοδότης και της τουριστικής ανάπτυξης. Λοιπόν, Άξιος εστί ο Μ. Θεοδωράκης, ο τραγουδιστής της Ελευθερίας και της Ελλάδας, νυν και αεί, όσο θα υπάρχει η Ελλάδα, η μικρή γαλανή, ηλιόλουστη χώρα, όσο θα υπάρχουν Έλληνες, αγωνιστές της Ελευθερίας, αναζητητές του Ωραίου, συνεχιστές της Αιώνιας Ελλάδας.
. . . . . . Συνηθίζουμε κάθε χρόνο να κλείνουμε τη σχολική χρονιά με μια γιορτή αφιερωμένη στους μαθητές μας, στους γονείς τους, σε όλους εσάς & να κάνουμε μια αναφορά στο έργο του σχολείου μας μέσα στο χρόνο που πέρασε. Πολλές και φέτος οι εκδηλώσεις, οι συμμετοχές, τα βραβεία, η εκδρομή μας στο Σάλστσμπουργκ και στο Μόναχο, το περιοδικό Ηχοχρώματα, το Ημερολόγιο, αφιερωμένο στο Αγρίνιο κατά τον 20ο αιώνα, το σημερινό Αφιέρωμα στο μεγάλο Έλληνα μουσικοσυνθέτη Μ. Θεοδωράκη. Δε θα μείνουμε ιδιαίτερα σ’ αυτά που όλοι εξάλλου τα γνωρίζετε, αλλά σε κάτι άλλο. Είναι μια ξεχωριστή γιορτή η φετινή για δύο λόγους. Ο πρώτος, γιατί ανάμεσά μας έχουμε μια ξεχωριστή γυναίκα, μια ελληνίδα που ζει και εργάζεται στη Βιέννη, τη διεθνώς γνωστή κ. Αλθαία Παπούλια. Η κ. Αλθαία έχει τραγουδήσει στις μεγαλύτερες Όπερες του κόσμου. Αγαπά πολύ την Ελλάδα και έχει τραγουδήσει στο Ηρώδειο και το Μέγαρο Μουσικής. Τη γνωρίσαμε πέρυσι στη Βιέννη, όταν πήγε ένα Μουσικό Σύνολο του σχολείου μας. Μαζί με τον επίσης καταξιωμένο σύζυγό της, που είναι αντιπρόεδρος της Συμφωνικής Ορχήστρας της Βιέννης και πρώτο βιολί, μας επισκέφθηκαν και έδωσαν μαθήματα μουσικής στους μαθητές μας, στο ξενοδοχείο που μέναμε. Συνδέθηκε ιδιαίτερα με το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου και ήθελε σε κάποια επίσκεψή της στην Ελλάδα να έλθει στο Αγρίνιο και να κάνει μαθήματα κλασικού τραγουδιού σε μαθητές του σχολείου μας που ενδιαφέρονται για το τραγούδι. Γι’ αυτό αυτές τις μέρες βρίσκεται στο Αγρίνιο και έχουμε τη χαρά να γίνεται πραγματικότητα η επιθυμία της. Από χθες στο καινούργιο κτίριο του Μουσικού Σχολείου γίνεται Master class κλασικού και ελαφρού ελληνικού τραγουδιού με μέλη και ακροατές μαθητές και καθηγητές του σχολείου μας, αλλά και άλλους που ενδιαφέρονται για το τραγούδι. Αύριο το απόγευμα ολοκληρώνεται το σεμινάριο και είναι ανοιχτή η είσοδος και για όσους θα ήθελαν να παρακολουθήσουν. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα την κ. Παπούλια.
Ο δεύτερος λόγος της ιδιαιτερότητας αυτής της τελετής είναι γιατί μ’ αυτή την εκδήλωση το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου κλείνει τον πρώτο κύκλο της ζωής του, συνδεδεμένη μ’ αυτόν εδώ τον τόπο και αυτό το οίκημα. Ευχαριστούμε τη Νομαρχία Ατωλ/νίας και το Δήμο Αγρινίου για την προσωρινή στέγαση του σχολείου μας εδώ και πιο πολύ τους ευχαριστούμε γιατί κατάλαβαν την αναγκαιότητα ενός ιδιαίτερου κτιρίου για τη στέγαση του Μουσικού Σχολείου. Το νέο κτίριο είναι σχεδόν έτοιμο και εμείς σιγά – σιγά μεταφερόμαστε. Το νέο κτίριο είναι ένα πραγματικό κόσμημα για την πόλη του Αγρινίου, το Νομό Ατωλ/νίας, την Περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας και για τη δημόσια εκπαίδευση. Ένα κτίριο 4500 τ. μ. πρότυπο εκπαιδευτήριο υψηλών προδιαγραφών, με 60 συνολικά αίθουσες, Γραφεία και εργαστήρια Γενικής και Μουσικής Παιδείας. Οι μαθητές από την επόμενη σχολική χρονιά θα έχουν όλα τα εφόδια για μια πραγματική και σωστή Γενική και Μουσική Παιδεία. Σ’ αυτή τη φάση χρειαζόμαστε την ηθική και οικονομική βοήθεια όλων, όσων μπορούν και αγαπούν την παιδεία και τη μουσική παιδεία ιδιαίτερα που προσφέρεται σ’ αυτό το σχολείο.