Δεκέμβριος 2005
Εκπαιδευτική επίσκεψη στη Γερμανία (Μόναχο) & Αυστρία (Σάλτσμπουργκ)
Στα πλαίσια των Πολιτιστικών Προγραμμάτων, που επέλεξε το σχολείο μας για τη φετινή χρονιά 2005 - 2006, ήταν το Πρόγραμμα «Μουσικές περιηγήσεις στην Ευρώπη». Η Ευρωπαϊκή Ορχήστρα, σύνολο 18 μαθητών του σχολείου, επισκέφθηκε την πρωτεύουσα της Βαυαρίας, το Μόναχο, και είχε την ευκαιρία να δώσει συναυλία στο Πνευματικό Κέντρο της Ορθόδοξης εκκλησίας των Αγίων Πάντων στους μαθητές του 1ου Ελληνικού Γυμνασίου Μονάχου, όπου παραβρέθηκαν και άλλοι ομογενείς. Επίσης οι μαθητές επισκέφθηκαν τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις, πολλά αξιοθέατα της πόλης, το 1ο Ελληνικό Γυμνάσιο, το Μουσείο Μουσικών Οργάνων, τη Χριστουγεννιάτικη αγορά, το στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου και μεταξύ άλλων παρακολούθησε την όπερα «Ο κουρέας της Σεβίλλης».
Το Μόναχο αναπτύχθηκε, εδώ και 800 περίπου χρόνια, από ένα μικρό οικισμό που υπήρχε στο σημαντικό δρόμο Σάλτσμπουργκ - 'Αουγκσμπουργκ, δρόμο εμπορίου του αλατιού που παραγόταν στην περιοχή του Σάλτσμπουργκ. Ιδρυτής της πόλης, το 1158, θεωρείται ο Δούκας Ερρίκος ο Λέων ο οποίος έχτισε μια σημαντική γέφυρα στον ποταμό Ίζαρ. Η πόλη αναπτύχθηκε γρήγορα και έγινε έδρα κυβερνήτη. Επί 700 περίπου χρόνια (1255-1918) είχαν την έδρα τους στο Μόναχο δούκες, πρίγκιπες, βασιλιάδες του οίκου των Βιττελσμπάχερ. Οι κυβερνήτες αυτοί συντέλεσαν στο να γίνει το Μόναχο κέντρο των τεχνών και του Ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δείγματα των έργων τους συναντά κανείς σήμερα διάσπαρτα σ' όλη την πόλη.
Το Μόναχο υπήρξε μέχρι το 1918 Πρωτεύουσα του Βασιλείου της Βαυαρίας, που ανήκε μεν στο γερμανικό Ράιχ, αλλά είχε ένα ειδικό καθεστώς αυτονομίας. Μετά το 1918 έγινε Πρωτεύουσα του κρατιδίου της Βαυαρίας και σήμερα έχει περίπου 1.300.000 Kατoίκoυς από τους οποίους περίπου 290.000 είναι αλλοδαποί (23.000 Έλληνες).
Έχει δύο Πανεπιστήμια, πολλές ανώτερες σχολές, πολυάριθμα μουσεία, 2 όπερες και πολλά θέατρα.
Σημαντικά αξιοθέατα της πόλης:
- ·Η Μητρόπολη με τους χαρακτηριστικούς τρούλους (Γοτθικού ρυθμού).
- Πολλές εκκλησίες διαφόρων ρυθμών.
- Το κυβερνείο (Ρεζιντέντς), το παλαιό και νέο Δημαρχείο.
- Το Μαξιμιλιάνειο (παλαιότερα ίδρυμα, σήμερα βαυαρική βουλή).
- Το δικαστικό μέγαρο (αναγεννησιακού ρυθμού).
- Το ανάκτορο Νύμφενμπουργκ με το κανάλι και τον τεράστιο κήπο του.
- Η οδός Λουδοβίκου (Λούντβτιχ-στράσσε) με τα κτίρια σε ιταλικό στυλ, τα κτίρια του Πανεπιστημίου, η αψίδα της νίκης.
- Η πλατεία του βασιλιά (Καίνιξ - Πλατς) με τα κτίσματα σε κλασσικό αρχαιοελληνικό στυλ:
- Γλυπτοθήκη, Συλλογή αρχαίων, Προπύλαια.
- Η παλαιά Πινακοθήκη. .
- Το Γερμανικό Μουσείο (το μεγαλύτερο τεχνολογικό Μουσείο στον κόσμο).
- 0ι αθλητικές εγκαταστάσεις των Ολυμπιακών αγώνων του 1972.
- 0 ζωολογικός κήπος, ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμο.
- Πολλές μπυραρίες, ειδικά η ιστορική «Χόφ μπρώυ -Χάους ».
- 0 πεζόδρομος, η Μαρίεν - πλατς, οι πύλες της παλιάς πόλης Ίζαρ - Τορ, Καρλς - Τορ, Σέντλινγκερ Τορ.
- Tα πολυπληθή μουσεία, το εθνικό θέατρο ( Όπερα).
- Το μεγαλύτερο λαϊκό πανηγύρι του κόσμου, το Οκτόμπερφεστ (πανηγύρι του Οκτωβρίου) με πάνω από 6 εκατομμύρια επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
- 0 κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός (ένας από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη).
Την εικόνα της πόλης έχουν διαμορφώσει
Ο Μαξιμιλιανός ο 1ος, ο σημαντικότερος της δυναστείας των Βιττελσμπάχερ.
Ο φιλέλληνας βασιλιάς Λουδοβίκος ο 1ος (1825-1848). Επί βασιλείας του χτίστηκαν πάρα πολλά κτίρια από τον μεγαλοφυή αρχιτέκτονα Κλέντσε.
Από τις όμορφες μέρες που περάσαμε στο Μόναχο
Κυριακή 11 Δεκεμβρίου
5:45. Όλα τα παιδιά μαζευτήκαμε στο σιντριβάνι. Με ανυπομονησία περιμέναμε το λεωφορείο. Μόλις έφτασε, τα μάτια μας έλαμψαν από χαρά. Φορτώσαμε τα πράγματα γρήγορα-γρήγορα και στις 6:15, αφού χαιρετήσαμε τους γονείς μας, κάναμε την προσευχή μας και ξεκινήσαμε. Η χαρά μας ήταν πολύ μεγάλη. Αυτή την εκδρομή, την περιμέναμε με πολύ μεγάλη λαχτάρα. Ετοιμαζόμασταν από καιρό. Βγήκαμε στους γνωστούς, στους συγγενείς, στην πόλη και πουλήσαμε CD και περιοδικά του σχολείου μας για να μαζέψουμε χρήματα για την εκδρομή μας. Κάναμε επίσης και μια λαχειοφόρο.
Μετά από 2.30 ώρες ταξίδι φτάσαμε στην Ηγουμενίτσα και επιβιβαστήκαμε στο καράβι. Πρώτα, πρώτα ταχτοποιηθήκαμε στις τετράκλινες καμπίνες μας. Ύστερα χωριστήκαμε. Άλλος στην καφετέρια, άλλος στα μαγαζιά, άλλος στα παιχνίδια. Το μεσημέρι συναντηθήκαμε όλοι στο εστιατόριο για φαγητό. Το απόγευμα κάναμε πρόβα, στη ντίσκο του καραβιού, για την εκδήλωση μας στο Μόναχο. Οι ώρες μέσα στο καράβι, πέρασαν πολύ γρήγορα και ευχάριστα με κέφι και παιχνίδι.
Την άλλη μέρα ξυπνήσαμε πρωί και ανεβήκαμε στο κατάστρωμα του πλοίου. Μέσα από τα όμορφα χρώματα της ανατολής του ήλιου, άρχισε να φαίνεται η όμορφη Βενετία. Δεν καταλαβαίναμε καθόλου το κρύο, ντυμένοι πολύ καλά, το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν να απολαύσουμε τα όμορφα τοπία, που άρχισαν να προβάλλουν στο βάθος και να τα αποθανατίζουμε φωτογραφίζοντάς τα. Η Βενετία, μέσα στο κρύο πρωϊνό του Δεκέμβρη ήταν μια αποκάλυψη για μας. Παρατηρούσαμε τα όμορφα κτίρια που φάνταζαν μέσα στο νερό, τις εκκλησίες, το ναό του Αγίου Μάρκου, τις βάρκες και τις γόνδολες που πηγαινοερχόταν στο μεγάλο κανάλι.
Τζογάνη Καλλιόπη, Τηγανίτα Μαρία, μαθήτριες της Α΄ Γυμνασίου
Τρίτη, 13 Δεκεμβρίου
Την πρώτη μέρα της διαμονής μας στο Μόναχο κάναμε μια βόλτα στην πόλη με το αυτοκίνητο. Είχαμε μαζί μας τον κ. Ζωγράφο, το Διευθυντή του 1ου Ελληνικού Γυμνασίου στο Μόναχο. Μας ξεναγούσε με κάθε λεπτομέρεια για ό,τι βλέπαμε. Μας έκανε ιδιαίτερα εντύπωση το ελληνικό στοιχείο στο Μόναχο. Τα Προπύλαια, που θύμιζαν τα Προπύλαια της Ακρόπολης, και τους έλληνες σοφούς έξω από το Πανεπιστήμιο της πόλης.
Στις 11:45 φτάσαμε στο Πάρκο των Ολυμπιακών Αγώνων, όπου και ανεβήκαμε σε ένα πολύ ψηλό πύργο, ο οποίος είχε ύψος 189 μέτρα. Ήταν φοβερά, γιατί από εκεί μπορούσες να δεις ολόκληρο το Μόναχο. Εκεί βγάλαμε και …φανταστικές φωτογραφίες. Σε κάποιο σημείο του τοίχου στον εξώστη του πύργου γράψαμε και μεις το όνομά μας, όπως ήταν γραμμένο και από πολλούς άλλους επισκέπτες: Μουσικό Σχολείο Αγρινίου.
Μετά το φαγητό το μεσημέρι μπήκαμε στο λεωφορείο με προορισμό μας τη Χριστουγεννιάτικη αγορά. Εκεί παρακολουθήσαμε ανθρώπους που έκαναν πατινάζ στο παγοδρόμιο και ύστερα χωρισμένοι σε ομάδες σκορπιστήκαμε στα μαγαζιά. Η βόλτα μας στα μαγαζιά ήταν φανταστική!!! Στο τέλος της αγοράς υπήρχε ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο και στο μεγάλο κτήριο του δημαρχείου τραγουδούσε μία χορωδία χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Εκείνη τη στιγμή άρχισε να χιονίζει! Ο ενθουσιασμός μας δεν περιγράφεται. Παρ’ όλη την κούρασή μας πήγαμε στο ξενοδοχείο με τα πόδια απολαμβάνοντας το χιόνι που έπεφτε. Δεν κρυώναμε καθόλου…
Σπαρτινού Βασιλική, Στεργίου Βασιλική, Β΄ Γυμνασίου
Πατσιαλού Στεφανία, Α΄ Γυμνασίου
Τετάρτη, 14 Δεκεμβρίου
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 7:00. Αν και νυστάζαμε ακόμα, σηκωθήκαμε πολύ γρήγορα, γιατί σήμερα ήταν η μέρα της συναυλίας. Φορέσαμε τα ρούχα της συναυλίας, στολιστήκαμε και πήγαμε για πρωινό. Ύστερα βάλαμε τα μουσικά όργανα στο λεωφορείο και ξεκινήσαμε. Μετά από μισή ώρα, βλέποντας τα αξιοθέατα του Μονάχου μέσα από το λεωφορείο, φτάσαμε στο Πνευματικό Κέντρο της εκκλησίας των Αγίων Πάντων, ο χώρος συνάντησης όλων των Ελλήνων του Μονάχου, όπου θα γινόταν και η συναυλία. Εκεί βγάλαμε τα όργανα, στήσαμε τα αναλόγια και τις καρέκλες, κουρδίσαμε και περιμέναμε το «κοινό» μας. Λίγο αργότερα, ήρθαν τα παιδιά της Γ` Γυμνασίου του Ελληνικού σχολείου του Μονάχου μαζί με το Διευθυντή και τους καθηγητές τους. Ήλθαν και αρκετοί Έλληνες ομογενείς, ο Πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας του Μονάχου, όπως και συμπατριώτες μας από το Αγρίνιο που ζουν στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας. Το τι επακολούθησε δεν περιγράφεται. Αρχίσαμε με σύγχρονα κομμάτια, έπειτα Χριστουγεννιάτικα και όταν φτάσαμε στα ελληνικά, παραδοσιακά τραγούδια ξεσηκώθηκε όλη η αίθουσα! Μαθητές και καθηγητές άρχισαν να χορεύουν και ένα ελληνικό γλέντι στήθηκε σ’ αυτή τη μεριά του Μονάχου. Μετά το τέλος της εκδήλωσης πήγαμε στη διπλανή εκκλησία των Αγίων Πάντων και ψάλαμε το «Η Παρθένος σήμερον» και στη συνέχεια τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα όλα μαζί τα παιδιά από Ελλάδα και Γερμανία. Μας μίλησε ο πατήρ Απόστολος, ο Αρχιερατικός Επίτροπος της Ορθόδοξης εκκλησίας της Βαυαρίας. Ανταλλάξαμε δώρα και ευχές και αποχαιρετιστήκαμε.
Επισκεφθήκαμε στη συνέχεια το μουσείο μουσικών οργάνων. Η ξενάγηση ήταν άψογη! Υπήρχαν όργανα απ’ όλες τις μεριές του κόσμου και είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα πιο περίεργα και παράξενα όργανα. Κρουστά, πνευστά, άρπες, λύρες, ιδιαίτερα πιάνα, και το ταμ-ταμ, που πρώτη φορά είδαμε τέτοιο όργανο. Προς όφελός μας μπορέσαμε να δοκιμάσουμε και μερικά από αυτά. Όλοι μας περάσαμε και δοκιμάσαμε το ταμ-ταμ. Ήταν μια φοβερή εμπειρία.
Το απόγευμα, πήγαμε με το μετρό στη Χριστουγεννιάτικη αγορά του Μονάχου και είχαμε 2 ολόκληρες ώρες να εξερευνήσουμε οτιδήποτε βρισκόταν εκεί. Μας άρεσε ιδιαίτερα το παγοδρόμιο και περάσαμε αρκετή ώρα χαζεύοντας μικρούς και μεγάλους να κάνουν πατινάζ. Θα θέλαμε να κάνουμε κι εμείς, αλλά αυτό ήταν αδύνατο, αφού μας είναι τελείως άγνωστο το χιόνι στην πόλη μας. Οι καθηγητές με τους μεγαλύτερους μαθητές απόλαυσαν μια μοναδική εμπειρία. Επισκέφτηκαν μια παραδοσιακή μπυραρία που πρόσφερε τη μπύρα στα ποτήρια ενός λίτρου και είχε παραδοσιακή γερμανική μπάντα που αποτελούνταν από 6-7 άτομα ντυμένα με παραδοσιακές βαυαρικές στολές. Οι σερβιτόρες ήταν επίσης ντυμένες με παραδοσιακές στολές και το όλο κλίμα ήταν μία πρωτόγνωρη εμπειρία. Η ώρα όμως είχε περάσει και έπρεπε να γυρίσουμε πίσω. Για βραδινό πήγαμε σε πιτσαρία που για κακή μας τύχη μας εξυπηρετούσε ένας Ιταλός σερβιτόρος. Δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε, γιατί αυτός ήξερε ιταλικά και λίγα γερμανικά ενώ εμείς ελληνικά και αγγλικά! Μετά από πολύ ώρα καταφέραμε να παραγγείλουμε και επιτέλους να φάμε. Τώρα πια όλοι είναι στα δωμάτιά τους. Ίσως κάποιοι να έχουν ήδη κοιμηθεί. Αναρωτιέμαι τι να κάνουν τώρα στην Ελλάδα! Όπως και να’ χει, κάθε μέρα εδώ είναι και μία ξεχωριστή, μοναδική εμπειρία.
Καληνύχτα παιδιά! Καληνύχτα Μονάχο!
Κοσμά Κων/να, Ξυγκά Μαριάννα, Παλιούρα Μαριάννα,
μαθήτριες Α΄ Λυκείου
Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου
Και η σημερινή μας μέρα ήταν πολύ γεμάτη. Το πρωί πήγαμε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης, όπου οι Γερμανοί είχαν φυλακισμένους τους πολιτικούς κρατουμένους, τους αντιφρονούντες, τους Εβραίους και όσους αιχμαλώτους έφερναν από τα κράτη που είχαν καταλάβει. Ήταν μια φοβερή εμπειρία για μας. Ποτέ δεν φανταζόμασταν ότι μπορούσε ο άνθρωπος του 20ου αιώνα να φέρεται στο συνάνθρωπο χειρότερα και από τα ζώα. Είδαμε τους θαλάμους που έμεναν ο ένας επάνω στον άλλον οι άνθρωποι, τους θαλάμους αερίων, τους φούρνους, που τους έκαιγαν ζωντανούς. Παρακολουθήσαμε ένα ντοκιμαντέρ με τα βασανιστήρια που έκαναν οι Γερμανοί, με τους ανθρώπους ημίγυμνους μέσα στο χιόνι, κάθε ηλικίας, ακόμη και μικρά παιδιά.
Το βράδυ παρακολουθήσαμε την όπερα του Ροσίνι «Ο κουρέας της Σεβίλλης».
Σβώλη Σταυρούλα, Γ΄ Γυμνασίου, Σχίζα Βάσω, Β΄ Λυκείου
Μνημείο στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου
Η όπερα «Ο Κουρέας της Σεβίλλης»
Κωμική όπερα σε 2 πράξεις.
Μουσική: Τζοακίνο Ροσίνι (Ιταλία, 1792-1868)
Λιμπρέττο: Τσέζαρε Στερμπίνι, πάνω στην ομώνυμη κωμωδία του Μπομαρσέ.
Πρόσωπα του έργου:
Κόμης Αλμαβίβα (τενόρος)
Φίγκαρο, ο κουρέας του (βαρύτονος)
Δρ. Μπάρτολο (μπάσος)
Ροζίνα, κηδεμονευόμενη από τον Μπάρτολο (σοπράνο) Μαρσελίνα, παιδαγωγός της Ροζίνας (άλτο)
Μπαζίλιο, δάσκαλος μουσικής (μπάσος)
Τόπος κι εποχή Σεβίλληι 18ος αιώνας
Πρεμιέρα 20.2.1816 στο θέατρο Αργκεντίνα της Ρώμης.
1η πράξη
Ο Δρ. Μπάρτολο θέλει να παντρευτεί την προστατευόμενή του Ροζίνα με την οποία είναι ερωτευμένος Ισπανός ευγενής κόμης Αλμαβίβα. Ο Αλμαβίβα τραγουδάει στη Ροζίνα μια σερενάτα κι εξασφαλίζει τη βοήθεια του κουρέα Φίγκαρο. Η Ροζίνα δεν εμφανίζεται κι ο κουρέας τραγουδάει την ονομαστή άρια Larao al faktotum.
Στο σπίτι του Μπάρτολο ο Φίγκαρο υπόσχεται βοήθεια στη Ροζίνα η οποία γνωρίζει τον κόμη Αλμαβίβα με το όνομα Λιντόρο. Η Ροζίνα γράφει στον Λιντόρο της μια επιστολή και τραγουδάει την περίφημη καβατίνα άρια Una voce poco fa. O Μπάρτολο μαθαίνει με δυσαρέσκεια ότι ο κόμης βρίσκεται στη Σεβίλλη και ο μουσικοδιδάσκαλος Μπαζίλιο δηλώνει ότι θα δυσφημήσει στη Ροζίνα τον κόμη ώστε αυτή να πάψει να ενδιαφέρεται γι αυτόν. Ο Φίγκαρο κρυφακούει, το μαρτυράει στη Ροζίνα κι έχει εν τω μεταξύ πείσει τον κόμη Αλμαβίβα να μεταμφιεσθεί σε στρατιώτη και να απαιτήσει να μείνει στο σπίτι του Μπάρτολο. Ξεσπά όμως πανδαιμόνιο και η προσπάθεια αποτυγχάνει. Στους φρουρούς, που καλεί ο Μπάρτολο για να συλλάβουν τον κόμη, ο Αλμαβίβα αποκαλύπτει την πραγματική ταυτότητά του και, προς έκπληξη όλων, αφήνεται να φύγει ελεύθερος από το σπίτι.
2η πράξη
Τώρα μεταμφιέζεται ο κόμης σε μουσικοδιδάσκαλο και θέλει να αντικαταστήσει τον «άρρωστο» Μπαζίλιο. Ο Μπάρτολο, δύσπιστος, παραμένει στο χώρο του μαθήματος και ξυρίζεται από τον κουρέα. Η Ροζίνα αναγνωρίζει τον «Λιντόρο» της και τραγουδάει την ομολογία αγάπης στη μορφή ενός ροντό Contro un cor κι ο κόμης απαντάει με την άρια Quando mi sei vicina. Ξαφνικά έρχεται στο σπίτι ο αληθινός Μπαζίλιο αλλά ένα πουγγί χρυσάφι τον κάνει να σωπάσει. Ο Μπάρτολο όμως είναι ανήσυχος, καταλαβαίνει ότι ο δήθεν δάσκαλος είναι ο κόμης, τον διώχνει, τρέχει να φωνάξει φρουρούς και να φέρει συμβολαιογράφο για την τελετή του γάμου του με τη Ροζίνα. Εν τω μεταξύ στη Ροζίνα αποκαλύπτεται ότι ο αγαπημένος της δεν λέγεται Λιντόρο ούτε είναι ένας απλός φοιτητής, όπως αυτή πίστευε, αλλά λέγεται Αλμαβίβα και είναι ευγενής. Σε λίγο καταφθάνει ο συμβολαιογράφος και το συμβόλαιο γάμου της Ροζίνας με τον Αλμαβίβα υπογράφεται στα γρήγορα. Όταν έρχεται ο Μπάρτολο με τους φρουρούς είναι πια αργά γι αυτόν. Στο τέλος μένει κι ο Μπάρτολο ικανοποιημένος διότι ο κόμης παραιτείται από την προίκα της Ροζίνας την οποία θα μοιραστούν ο Φίγκαρο κι ο Μπάρτολο.
Εξαιρετικά δημοφιλής είναι η ονομαστή Εισαγωγή του έργου η οποία, σημειωτέον, είχε γραφτεί από τον Ροσίνι δύο χρόνια πριν από την όπερα.
Wolfgang Amadeus Mozart
Τις εργασίες επιμελήθηκαν οι μαθητές της Γ΄ Γυμνασίου
Σαράκης ΦώτηςΓ3
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο περίφημος δημιουργός γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου του 1756 στο Ζάλτσμπουργκ. Χαρισματικό παιδί, όπως και η αδερφή του Μαρία - Άννα, η επονομαζόμενη Νανέρλ. Η προσφορά του Μότσαρτ είναι τεραστίας σημασίας, καθώς συνέβαλε τόσο στο είδος της όπερας μπούφα όσο και στο είδος του ζίγκσπηλ.
Στην εργασία μου θα αναφερθώ πρώτα στη βιογραφία του μεγάλου αυτού συνθέτη και κατόπιν στην προσφορά στο χώρο της μουσικής.
Η ζωή του Μότσαρτ
Τα πρώτα μαθήματα πήρε από τον πατέρα του τον Λέοπολντ Μότσαρντ (1719-1787) βιολιστή και συνθέτη και προπάντων καλό παιδαγωγό. Ο πατέρας του, πνεύμα πρακτικό, ξεκινάει από το 1762, με τα δυο παιδιά του μια περιοδεία στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες όπου ο νεαρός Βόλφγκανγκ διέπρεψε. Παντού θάμπωνε του ακροατές του χάρη στη μεγάλη του ικανότητα ως συνθέτη και οργανίστα. Γύρω στο 1781, ύστερα από μια σειρά ταξιδιών στο Μάνχαιμ και στο Παρίσι εγκαθίσταται στη Βιέννη. Εκεί συναντά τον Χάιντν και παντρεύεται την Κόνσταντς Βέμπερ. Παρά την ολιγόχρονη ζωή του έγραψε περισσότερα από 600 έργα, τα οποία ακόμα και σήμερα απολαύουν την εύνοια του κοινού. Το 1781 έγραψε τον Ιδομενέα, μια όπερα serial που σηματοδοτεί τη μετάβαση από κάποια νεανικά του δοκίμια στα μεγάλα του αριστουργήματα
Ο Μότσαρτ είναι μεγάλος νεωτεριστής από την άποψη της εξέλιξης των μουσικών τύπων. Η Συμφωνία σε σολ ελάσσονα ήχησε πολύ νεωτεριστική, πολύ τολμηρή και τη συνέκριναν αργότερα ως προς τους νεωτερισμούς της, με την Ηρωική Συμφωνία σε μι ύφεση μείζονα του Μπετόβεν. Η όπερα, Η απαγωγή από το Σεράι προκάλεσε την έκπληξη με το νεοφανές των αρμονίων και την πρωτοτυπία της ενορχήστρωσης. Η μεγάλη αξία του Μότσαρτ, ωστόσο έγκειται στο γεγονός ότι υπήρξε ο ιδρυτής της γερμανικής όπερας, προάγοντας στο επίπεδο του καλλιτεχνικού είδους το γερμανικό μουσικό δράμα ζίγκσπηλ (Singspiel). O Μότσαρτ προσέδωσε τον ιδανικότερο χαρακτήρα στο νέο είδος όταν έγραψε το Μαγικό Αυλό. Επίσης ο Μότσαρτ ήταν ένας από τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες πληκτροφόρους της εποχής του. Προτιμούσε το πιάνο από το τσέμπαλο. Χρησιμοποιούσε όμως κλαβίχορδο στην εξάσκηση και τα ταξίδια του.
Ο Μότσαρτ ήταν γνωστός για τους αυτοσχεδιασμούς του. Οι καταγραμμένες φαντασίες, παραλλαγές καθώς και ορισμένες καντέντσες από τα κονσέρτα του για πιάνο, μαρτυρούν την αυτοσχεδιαστική του τέχνη. Μέσα από τα ταξίδια του και τη μελέτη του ρεπερτορίου, ήταν εξοικειωμένος με όλα τα πιανιστικά ύφη της εποχής του. Στο σπίτι των Μότσαρτ υπήρχε η 12τομη συλλογή από σονάτες για πληκτροφόρο του Haffner με έργα γνωστών Ιταλών συνθετών, όπως οι Scarlatti, Serini, Samartini, Perotti, Pescetti κ.ά. Οι πρώτες 6 σονάτες έχουν επιδράσεις από το ύφος της σουίτας, την παλαιότερη τεχνοτροπία και από το έργο των Hayden, Schobert και J. Chr. Bach, το τραγούδι στο allegro του οποίου ο Μότσαρτ γνώρισε στην Ιταλία.
Οι 6 Παρισινές σονάτες ακολουθούν μανιερισμούς της σχολής του Mannheim. Χαρακτηριστικά είναι η αρχή σε ταυτοφωνία καθώς και οι πυκνές δυναμικές αντιθέσεις. Το μεσαίο μέρος σκιαγραφεί χαριτωμένα τη Rose, κόρη του Cannabich. Η σονάτα ολοκληρώνεται με ένα παιχνιδιάρικο ρόντο. Η 3η συλλογή από σονάτες, επίσης 6, με μεγαλύτερη όμως χρονική απόσταση μεταξύ τους αντικατοπτρίζει τη διάθεση για αυτοτέλεια κάθε σονάτας και την αυξανόμενη τάση του Μότσαρτ στη αντίστροφη επεξεργασία. Οι φαντασίες του Μότσαρτ συνδυάζουν το βιεννέζικο ύφος με το εκφραστικό αισθηματικό ύφος του E.Bach. Επεισόδια τύπου καντέντσας στολίζουν την πολυμερή και γεμάτη εναλλαγές δομή της φαντασίας σε ρε ελάσσονα του 1782. Ο σκοτεινός χαρακτήρας των εισαγωγικών συγχορδιών, αναλυμένων σε αρπισμούς κατά τον τρόπο των πρελουδιών του Μπαχ εμπλουτίζει το μπαρόκ άκουσμα ρομαντισμό, εκφραστικότητα, προλέγει τον Μπετόβεν και ήταν πολύ δημοφιλής κατά το 19ο αιώνα. Το παθητικό θέμα σε ρε ελάσσονα καταλαμβάνει μεγάλη έκτατη, όμως ο Μότσαρτ κλείνει τη φαντασία σε συγκρατημένο, αλλά λυτρωτικό μείζονα τρόπο όπως σε μια όπερα το κοινό δεν πρέπει να μένει με τραγική γεύση στο τέλος. Ο Μότσαρτ σύνθεσε όλα τα κομμάτια για πιάνο, ακόμα και τη συνοδεία στις σονάτες για βιολί, έχοντας υπόψη του ότι θα παίξει ο ίδιος το μέρος του πιάνου. Αποστρέφονταν τόσο τη μηχανιστική δεξιοτεχνία όσο και το πολύ γρήγορο παίξιμο. Τα πάντα σε αυτόν εξυπηρετούν τη μετάδοση ενός αρμονικού, βαθιά βιωμένου, αισθητικού ιδεώδους.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Με τον Μότσαρτ συνεχίστηκε η κλασική περίοδος που είχε αρχίσει με τον Χάυντν. Από την άλλη ο Μπετόβεν, ενώ παραμένει κλασικός στα πρώτα του έργα, στη συνέχεια αποκτά περισσότερες ελευθέριες.
Σάλτσπουργκ: Η πατρίδα του Μότζαρτ
Επιμέλεια: ΣΤΟΥΠΑ Δέσποινα, καθηγήτρια μουσικής
Σάλτσπουργκ, πόλη της κεντρικής Αυστρίας. Πόλη της ΄΄Μελωδίας της Ευτυχίας΄΄. Πόλη κομψή όπου μπορεί ο καθένας να ικανοποιήσει κάθε είδους περιήγηση. Συνδυάζει αξιοθέατα, φυσική ομορφιά, αρχιτεκτονική με κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα την μουσική που παντού κάνει την εμφάνισή της .Ο Ναός του Αγ. Πέτρου με το περίφημο εκκλησιαστικό όργανο, το σπίτι που γεννήθηκε ο Μότσαρτ στην οδό Γκετράιντε, με τα πρώτα προσωπικά του αντικείμενα και χειρόγραφα, το σπίτι που έζησε κατόπιν, την εκκλησία των Φραγκισκανών, τα ανάκτορα Mirabell με τους πανέμορφους κήπους , την κεντρική πλατεία Μότσαρτ, τον Πύργο του Ωρολογίου, την εκκλησία της Αγίας Τριάδας, καθώς επίσης και το σπίτι του Χερπερτ Φον Κάραγιαν στις όχθες του Salzach. Η ελευθερία να περιπλανηθεί ο επισκέπτης στην υπαίθρια αγορά του Σάλτσπουργκ, να δοκιμάσει άγρια μούρα και φράουλες, καφέ στο Καφέ Βίνκλερ στον λόφο Μόνσμπεργκ ή ακόμα ένα λαχταριστό βιεννέζικο λουκάνικο, είναι προφανής και επιβλητέα μερικές φορές. Μουσεία, θέατρα, ζωολογικός κήπος, καθεδρικοί ναοί, βασιλικοί οίκοι και τουριστικά θέρετρα με την παράλληλη ευγένεια των ντόπιων είναι στιγμές που αναξήτιλες παραμένουν στη θύμηση κάθε επισκέπτη. Οι αντιστάσεις χάνουν την ισχύ τους στην μουσική αυτή πόλη αλλά και τα περίχωρά της…..Μια φωτογραφία όμως…. Χίλιες λέξεις !!!
Καθεδρικός ναός Salzburgs
Αβαείο του ST Peter `s
Αβαείο και Benedictine μοναστήρι
Αίθουσες φεστιβάλ Κύρια θέση γεγονότος του φεστιβάλ του Σάλτζμπουργκ. Η αποκαλούμενη περιοχή φεστιβάλ βρίσκεται στο πόδι του Mönchsberg, στην παλαιά πόλη.
Πλατεία Μότσαρτ Το τετράγωνο εξουσιάζεται από το άγαλμα Μότσαρτ από το Ludwig Schwanthaler, που παρουσιάζεται εθιμοτυπικά στις 5 Σεπτεμβρίου 1842 παρουσία των γιων Μότσαρτ.
Τόπος γεννήσεως Μότσαρτ`s Σε Getreidegasse αριθ. 9, είναι όπου η οικογένεια Leopold Μότσαρτ έζησε από 1747 έως 1773. Βολφγκαγκ Amadeus Mozart γεννήθηκε εδώ στις 27 Ιανουαρίου 1756.
Κατοικία Μότσαρτ`s Η οικογένεια Μότσαρτ έζησε μέσα στην κατοικία Makartplatz 8 Μότσαρτ, από 1773 έως 1787. Το μεγαλύτερο μέρος του κτηρίου καταστράφηκε από μια βόμβα το 1944.
Διεθνές ίδρυμα Mozarteum. Οι δωρεές από τα μέλη της οικογένειας Μότσαρτ παρείχαν τη βάση για τις διαφοροποιημένες συλλογές του διεθνούς ιδρύματος Mozarteum.
Σε αυτήν την εκκλησία, ακούστηκε για πρώτη φορά στην παραμονή Χριστουγέννων το 1818 τα κάλαντα, το «Σιωπηλή νύχτα! Ιερή νύχτα!» των Χριστουγέννων. Το παρεκκλησι στέκεται στην αρχική περιοχή του ST Nikolaus Church. Έχει μεταφραστεί σε περίπου 300 γλώσσες και διαλέκτους σε όλο τον κόσμο.
Παλάτι Mirabell Το παλάτι χτίστηκε από το Dietrich για Salome ALT το 1606. Η «σκάλα αγγέλου» που οδηγεί στην ομορφότερη γαμήλια αίθουσα της Ευρώπης είναι πρόσθετου ενδιαφέροντος.
Mirabellgarten. Όχι μόνο το παλάτι Mirabell αξίζει μια επίσκεψη, επίσης οι περιβάλλοντες κήποι Mirabell με τις ομάδες αγαλμάτων σχετικά με τα θέματα από την ελληνική μυθολογία.
Στοά Σάλτζμπουργκ κατοικιών Η στοά κατοικιών του Σάλτζμπουργκ είναι μια συλλογή που διατηρείται από την επαρχία του Σάλτζμπουργκ που συνεχίζει την παράδοση των παρόμοιων συλλογών τέχνης.
Παραδοσιακά κοστούμια του Σάλτζμπουργκ - προηγούμενα και παρόντα Μια λεπτή έκθεση του παραδοσιακού καθημερινού και εορταστικού φορέματος όπως φοριέται στην πόλη και την επαρχία του Σάλτζμπουργκ - παραδείγματα του ιστορικού φορέματος.
Μουσείο παιχνιδιών Το μουσείο παιχνιδιών με τα παιχνίδια φιαγμένα από ξύλο, άργιλο και πηούτερ, ο κόσμος των κουκλών και των κούκλα-σπιτιών, παλαιός και νέος πιέζει, οπτικές παραισθήσεις και εκπαιδευτικά παιχνίδι.
Κόσμος των μαριονετών Θαυμάστε πολλές ιστορικές μαριονέτες από το διάσημο θέατρο μαριονετών του Σάλτζμπουργκ`s, παραδείγματος χάριν: Papageno και Papagena από Μότσαρτ`s «Zauberflöte».
Σπηλιές πάγου Werfen. Μια συνολικά νέα εμπειρία βουνών. Ανακαλύψτε τη λαμπρότητα των μεγαλύτερων σπηλιών πάγου στον κόσμο. Θα δείτε τα παλάτια της crystal-clear ομορφιάς, που σας παίρνει σε έναν χειμερινό κόσμο του πάγου, ακόμη και τις καυτές θερινές ημέρες.
Χωριό περιπέτειας αλυκών Το χωριό περιπέτειας αλυκών είναι μια αναδημιουργημένη κελτική τακτοποίηση, που συμπληρώνεται από τα κτήρια που χρονολογούν από τις μέσες ηλικίες. Επιδεικνύει πώς οι ανθρακωρύχοι έζησαν και εργάστηκαν από τους κελτικούς χρόνους στις μέσες ηλικίες. Τα αντικείμενα που βρίσκονται κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στο Dürrnberg είναι στην επίδειξη στις ξύλινες καμπίνες των Κελτών.
Κάστρα και παλάτια Salzburgs Salzburgs τέσσερα διασημότερα κάστρα: Φρούριο Hohensalzburg, παλάτι του Σάλτζμπουργκ Residenz, Hohenwerfen Castle, Mauterndorf Castle - ιστορικά μνημεία που κάνουν την επίσκεψη μια αξέχαστη εμπειρία.