Στις 11 Δεκεμβρίου 2009 το Πειραματικό Μουσικό Σχολείο Αγρινίου, μέσα στα πλαίσια των εκπαιδευτικών εκδρομών που διοργανώνει κάθε χρόνο και οι οποίες έχουν γίνει θεσμός, πραγματοποίησε εξαήμερο ταξίδι στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο υπό τη γενικότερη επίβλεψη της διευθύντριας του σχολείου κ. Μαρίας Μαμασούλα. Οι 25 μαθητές που συμμετείχαν από όλες τις τάξεις του σχολείου και οι συνοδοί καθηγητές αποκόμισαν μοναδικές εμπειρίες και έζησαν ανεπανάληπτες στιγμές που χαράχτηκαν στη μνήμη τους.
Στην Αλεξάνδρεια μας δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτούμε το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το οποίο κατέχει εξέχουσα θέση στην ιστορία του απόδημου Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ακόμη είδαμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα, όπου βρίσκεται ο λίθος της αποτομής της κεφαλής της Αγίας Αικατερίνης, το σπίτι-μουσείο στο οποίο έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο ποιητής Κ. Καβάφης. Επισκεφτήκαμε το νεκροταφείο της Αλεξανδρείας, όπου υπάρχει ο τάφος του Καβάφη και διαβάσαμε στα ταφικά μνημεία, αφθάστου αρχιτεκτονικής και γλυπτικής διακόσμησης, ονόματα Ελλήνων ευεργετών. Η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, ένα τεχνολογικό θαύμα στη θέση της παλαιάς φιλοδοξεί να την ξεπεράσει σε μεγαλείο και φήμη. Τέλος, κάναμε μια στάση στο Κάστρο του Κάιτ Μπέη, όπου άλλοτε δέσποζε ο Φάρος της Αλεξανδρείας, στο λιμάνι της πόλης.
Στην ελληνική κοινότητα της Αλεξανδρείας τα Μουσικά Σύνολα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας, υπό την καθοδήγηση του αρχιμουσικού Βασίλη Κονίδα, στη συναυλία που έδωσαν κατέπληξαν και συγκίνησαν τον συγκεντρωμένο αιγυπτιώτη ελληνισμό.
Αποχαιρετήσαμε την Αλεξάνδρεια και διανύοντας απόσταση 230 χιλιομέτρων φτάσαμε στο Κάιρο. Πρώτη μας επίσκεψη το θαυμαστό Μουσείο του, με έναν ασύλληπτα μεγάλο αριθμό αρχαιολογικών ευρημάτων. Ακολούθως θαυμάσαμε τα γιγαντιαία μνημεία της Γκίζας, δηλαδή τις πυραμίδες του Χέοπος, Χεφρήνου και Μυκερίνου και λίγο πιο πέρα σταθήκαμε μπροστά στη Σφίγγα. Στο σύγχρονο εργαστήριο κατασκευής παπύρων μάθαμε πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τον πάπυρο για γραφική ύλη. Στην ονομαστή αγορά του Χαν ελ Χαλίλι κάναμε τα ψώνια μας και βέβαια προηγήθηκε το καθιερωμένο «παζάρι» στις τιμές των προϊόντων, ενώ το βράδυ χαρήκαμε την κρουαζιέρα μας στο Νείλο.
Και ενώ θάλεγε κανείς πως όλοι βαλθήκαμε να σταματήσουμε το ρολόι του χρόνου στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο, να αλυσοδέσουμε εκεί την σκέψη μας, η ημέρα της επιστροφής ήρθε τόσο γρήγορα! Το πρωινό της αναχώρησης ήταν βουβό και θλιμμένο. Οι βαλίτσες μας γεμάτες με ψώνια, μα πάνω από όλα από εμπειρίες και γνώσεις, θησαυρός ανεκτίμητος που τον έκλεισε ο καθένας μας στο νου και την καρδιά του. Το ταξίδι μας πήρε τέλος. Ήταν η στιγμή που αναμετράται κανείς με την ομορφιά της φύσης, της τέχνης, της ιστορίας, του ταξιδιού…
Στην Αλεξάνδρεια μας δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφτούμε το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το οποίο κατέχει εξέχουσα θέση στην ιστορία του απόδημου Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Ακόμη είδαμε τον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα, όπου βρίσκεται ο λίθος της αποτομής της κεφαλής της Αγίας Αικατερίνης, το σπίτι-μουσείο στο οποίο έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο ποιητής Κ. Καβάφης. Επισκεφτήκαμε το νεκροταφείο της Αλεξανδρείας, όπου υπάρχει ο τάφος του Καβάφη και διαβάσαμε στα ταφικά μνημεία, αφθάστου αρχιτεκτονικής και γλυπτικής διακόσμησης, ονόματα Ελλήνων ευεργετών. Η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας, ένα τεχνολογικό θαύμα στη θέση της παλαιάς φιλοδοξεί να την ξεπεράσει σε μεγαλείο και φήμη. Τέλος, κάναμε μια στάση στο Κάστρο του Κάιτ Μπέη, όπου άλλοτε δέσποζε ο Φάρος της Αλεξανδρείας, στο λιμάνι της πόλης.
Στην ελληνική κοινότητα της Αλεξανδρείας τα Μουσικά Σύνολα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας, υπό την καθοδήγηση του αρχιμουσικού Βασίλη Κονίδα, στη συναυλία που έδωσαν κατέπληξαν και συγκίνησαν τον συγκεντρωμένο αιγυπτιώτη ελληνισμό.
Αποχαιρετήσαμε την Αλεξάνδρεια και διανύοντας απόσταση 230 χιλιομέτρων φτάσαμε στο Κάιρο. Πρώτη μας επίσκεψη το θαυμαστό Μουσείο του, με έναν ασύλληπτα μεγάλο αριθμό αρχαιολογικών ευρημάτων. Ακολούθως θαυμάσαμε τα γιγαντιαία μνημεία της Γκίζας, δηλαδή τις πυραμίδες του Χέοπος, Χεφρήνου και Μυκερίνου και λίγο πιο πέρα σταθήκαμε μπροστά στη Σφίγγα. Στο σύγχρονο εργαστήριο κατασκευής παπύρων μάθαμε πώς οι αρχαίοι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τον πάπυρο για γραφική ύλη. Στην ονομαστή αγορά του Χαν ελ Χαλίλι κάναμε τα ψώνια μας και βέβαια προηγήθηκε το καθιερωμένο «παζάρι» στις τιμές των προϊόντων, ενώ το βράδυ χαρήκαμε την κρουαζιέρα μας στο Νείλο.
Και ενώ θάλεγε κανείς πως όλοι βαλθήκαμε να σταματήσουμε το ρολόι του χρόνου στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο, να αλυσοδέσουμε εκεί την σκέψη μας, η ημέρα της επιστροφής ήρθε τόσο γρήγορα! Το πρωινό της αναχώρησης ήταν βουβό και θλιμμένο. Οι βαλίτσες μας γεμάτες με ψώνια, μα πάνω από όλα από εμπειρίες και γνώσεις, θησαυρός ανεκτίμητος που τον έκλεισε ο καθένας μας στο νου και την καρδιά του. Το ταξίδι μας πήρε τέλος. Ήταν η στιγμή που αναμετράται κανείς με την ομορφιά της φύσης, της τέχνης, της ιστορίας, του ταξιδιού…
Μεταξούλα Μανικάρου,
καθηγήτρια φιλόλογος του Μουσικού σχολείου Αγρινίου
